به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی برنامه هفت، برنامه شب گذشته هفت ۲۷ بهمن ماه اختصاص به بررسی عملکرد جشنواره سی ویکم فیلم فجر با حضور داوران این دوره از جشنواره و منتقدان سینمای ایران داشت.
در بخش ابتدایی برنامه سید ضیا الدین دری و مهدی فخیم زاده دو تن از داوران بخش مسابقه سینمای ایران جشنواره مهمان برنامه بودند و درباره داوری های این دوره و حرف و حدیث های پیش آمده صحبت کردند.
محمود گبرلو مجری و سردبیر هفت در ابتدای صحبتهایش با اشاره به جشنواره فیلم فجر عنوان کرد: می توانیم ادعا کنیم سینمای ایران بعد از انقلاب اسلامی به میمنت تفکر نوینی که به آن دست یافته است توانسته پیشرفت های قابل توجهی حتی در سراسر جهان داشته باشد و ما باید به این سینما به عنوان یکی از شاخصه های انقلاب اسلامی افتخار کنیم. بنابراین با کنار گذاشتن اختلافات باید کمک کنیم تا این سینما بتواند با هویت ایرانی و با هدف جلب توجه مردم منشا تحولات دیگری باشد.
در ادامه مهدی عظیمی میرآبادی معاون فعالیتهای سازمان سینمایی پشت خط آمد و درباره تدوین پیش نویس اساسنامه جامعه اصناف سینمایی توضیح داد: اساسنامه تعدادی از صنوف سینمایی تحویل داده شده و این هفته قرار است درباره آنها تصمیم گیری شده و به رای گذاشته شوند. توقع ما این است که بقیه اصناف نیز برای اینکه مشکل شان زودتر رفع شوند به ما به پیوندند.
وی درباره منحل شدن هیات سامان دهی صنوف سینمایی عنوان کرد: قرار بود تا زمانی که تکلیف صنوف سینمایی مشخص شود این هیات به کارش ادامه دهد اما با مشخص شدن اساسنامه فعلا سعید الهی به عنوان مدیر اجرایی هیات کارها را پیگیری می کند و به زودی با تشکیل اداره خدمات امور صنفی از هیات سامان دهی نیز خداحافظی می کنیم.
در ادامه برنامه مازیار رضا خانی دبیر جشنواره پروین اعتصامی نیز پشت خط آمد و درباره برگزاری این دوره از جشنواره و برپایی مراسم افتتاحیه در روز یکشنبه ۲۹ بهمن ماه توضیحاتی ارائه داد.
سید ضیاء الدین دری و مهدی فخیم زاده از داوران این دوره از جشنواره فیلم فجر در بخش سودای سیمرغ اولین مهمانان برنامه بودند.
دری درباره داوری این دوره از جشنواره عنوان کرد: در این دوره به نظر می رسد نتایج داوری ها و عملکرد داوران بیشتر از قبل به چشم آمد و خاص تر شده بود. چون حضور هفت کارگردان در کنار یکدیگر انتظارها را بالاتر برده بود. می توانم بگویم که داوران این دوره همگی از یک نگرش و تفکر برخوردار بوده و به سینمای حرفه ای، بخش خصوصی و سینمای قصه گو توجه خاصی داشتند.
فخیم زاده نیزگفت: امسال با مشورت دوستان قبول کردم که در داوری ها حضور داشته باشم و برخلاف حرف و حدیث هایی که مبنی بر اختلاف و قهر و دعوا در میان داوران به وجود آمده بود باید بگویمکه ما هیچ مشکلی با هم نداشتیم البته اختلاف نظر و سلیقه همیشه وجود دارد.
وی درباره قهر کردن جمال شورجه و حاضر نشدنش در مراسم اختتامیه گفت: جمال شورجه اعتقادات خاصی نسبت به محتوای برخی فیلم ها دارد اما ما معتقد بودیم که هیئت انتخاب قبل از جشنواره با ترکیبی که داشته فیلم ها را از نظر محتوایی بررسی کرده است و وظیفه ما چیز دیگری استو باید درباره ساختار فیلم ها نظر بدهیم. که در نهایت شورجه نیز این مسئله را پذیرفت اما بعد از جشنواره در مصاحبه ها نظر شخصی اش را بیان کرده که به آن حرجی نیست.
دری نیز توضیح داد: امسال دوستان هیات انتخاب اقدام لازم را در انتخاب فیلم های بدون مسئله از خود بروز داده بودند بنابراین انتخاب فیلم های دینی وظیفه ما نبود. البته این نکته باعث سوء تفاهم نشود که فیلم های دینی دغدغه ما نبوده است اما معتقد بودیم که بیشتر از مسائل محتوایی باید به ساختار آثار بپردازیم.
وی درباره صحبتهای بهروز افخمی درباره وی و اصراردری بر انتخاب یکی از بازیگرها گفت: اگر امسال داوران دیگری هم فیلمها را داوری می کردند بازهم ۷۰ درصد از آرا مشترک بود. ۳۰ درصد بقیه هم به سلیقه باز می گردد. همانطور که فخیم زاده گفت دیگر حرجی به حرفهای داوران بعد از انتخاب هایشان نیست. همه ما هم بهروز افخمی را می شناسیم. او هم نظرش را داده است.
وی ادامه داد: امیدوارم صحبتهای افخمی سوء تفاهمی ایجاد نکند. درست است که نظر من برای انتخاب بهترین بازیگر زن مکمل مریلا زارعی بود اما به هرحال او رای نیاورد و پگاه آهنگرانی انتخاب شد. البته زارعی جایگاه خودش را دارد و مطمئنا سال آینده جایزه خواهد گرفت.
فخیم زاده درباره اعمال نظر در نتایج نهایی عنوان کرد: هیچ مسئولی در کار داوران دخالت نکرد. ما حتی در طول این مدت یکی از مسئولان را ندیدم. فقط محمدرضا عباسیان دوبار به ما سر زد ولی حتی یک کلمه هم درباره نظرهای ما صحبت نکرد. هیچ پیام یا واسطه ای هم برای ما فرستاده نشد و ما در کمال استقلال تصمیم گیری کردیم.
دری درباره بیانیه هیات داوران گفت: بیانیه درواقع مجموعه مذاکراتی است که وجه مشترک همه اعضا به حساب می آید. بنابراین ضرورت یک ستیز دوساله ایجاب می کرد چنین بیانیه ای نوشته شود. البته معتقدم این بیانیه منصفانه و سیاستمدارانه نوشته شده بود.
فخیم زاده در این زمینه توضیح داد: این مسئله که سینمای ایران ترسیده و حساس شده است در بیانیه مطرح شد که حرف مشترک همه ما بود.بازتاب این سینمای ترسو در همه ارکان سینمای ما به چشم می خورد. فیلم های این دوره فیلم های کز کرده و ترسو شده ای بودند و این نشان دهنده فضای کلی سینمای ایران است. بنابراین این بیانیه بیان یک ابراز نگرانی بود.
فخیم زاده عنوان کرد: شاخصه اصلی فیلم های امسال ترسیده بودنشان است. این ترس به همه فضای ایران سرایت کرده و تبعات آن را در سال آینده خواهیم دید. این مسئله فیلمسازان و تهیه کنندگان ما را وادار کرده تا دست به عصا راه بروند و سینمایی خنثی تولید کنند.
وی افزود: در این دوره تلاش شد تا به دور از اسم و عنوان افراد و یا اینکه دولتی و یا خصوصی تولید شده اند به فیلم ها نگاه شود. مثلا من واقعا نمی دانستم که فیلم"خسته نباشید" متعلق به حوزه هنری است و یا اینکه حمید فرخ نژاد تا به حال جایزه بازیگری نگرفته است. بنابراین به هیچ عنوان برایمان اهمیت نداشت که فیلم متعلق به چه نهاد یا بخش دولتی است.
وی درباره دیده نشدن فیلم مهرجویی در داوری ها گفت: همه ما احترام زیادی برای داریوش مهرجویی به عنوان یکی از مفاخر کشور قائل هستیم اما بدون نگاه به عنوان وی به فیلمش توجه کردیم که نتوانست در داوری ها رای بیاورد.
دری در ارتباط با مصلحت اندیشی در داوری ها گفت: در یکی دو مورد مصلحت اندیشی هم داشتیم. مثلا فخیم زاده در موردی به این نتیجه رسید که اگر از رای خود کوتاه بیاید بهتر است چون مثلا بازیگر مورد نظر او یک رای داشت و دیگری ۴ رای. بنابراین ترجیح داد با جمع هم نظر شود.
دری ادامه داد: ما با هیچ کس دشمنی نداشتیم. ارزیابی واقعی و تخصصی افراد در جاهایی ممکن است دچار اختلاف شود اما می توانم بگویم که ما بالای ۵۰درصد اتفاق آرا داشتیم. ممکن است من علی رغم میل باطنی ام برای اینکه یک نامزد رای شکننده ای نداشته باشد به او رای داده باشم اما در نهایت خروجی قضیه مهم است.
فخیم زاده درباره متفاوت بودن آرا مردمی با نظر داوران گفت:اگر قرار باشد آرا مردمی و داوران یکی باشد که دیگر نیازی به داور نداریم. مردمی که در جشنواره حضور می یابند با مردم عادی که در طول سال به سینما می روند فرق دارند. مسئله دیگرنیز این است که تماشاگر با احساسش فیلم می بیند اما داور یا منتقد با منطق و تخصصش و همین مسئله باعث تفاوت انتخاب ها می شود.
دری نیز در این رابطه توضیح داد: بهترین شکل اعلام آرا مردمی این است که تماشاگران مختلف با مشاغل و سطح سواد و سن مختلف انتخاب و عضو اکادمی فیلم فجر شوند و بعد درباره همه فیلم ها منصفانه نظر بدهند. به این ترتیب می توان به آرا درست مردمی دست یافت چون در حال حاضر برای برخی فیلم ها موج راه می اندازند و یارگیری می کنند که درست نیست.
دری در ادامه بحث با اشاره به اینکه امثال فیلم های متنوعی در جشنواره حضور داشته عنوان کرد: درست است که فیلم های متنوعی در این دوره داشتیم اما اکثر آثار لنگ لنگان راه می رفتند که این مسئله نشان دهنده یک سری ملاحظات از طرف مسئولان دولتی است.
وی افزود: نهادهایی که مسئولیت دارند نمی گذارند برخی تجربه ها صورت گیرد بنابراین فیلمسازان ما به تکرار می افتند. در این دوره از میان این همه فیلم تنها سه اثر داشتیم که کمی موضوعات ملتهبی داشتند اما بقیه فیلم ها خنثی بودند.
دری درباره برخورد نامناسب نامزدهایی که جایزه به آنها تعلق نمی گیرد گفت: بیشتر نامزدهایی که به آنها سیمرغ تعلق نمی گیرند در مراسم اختتامیه شرکت نمی کنند.بنابراین به نظر می رسد که آرا نهایی لو رفته باشد که افراد می دانند برگزیده نشده اند، بنابراین به مراسم نمی آیند. ما باید عادت کنیم برای هم دست بزنیم و از جایزه گرفتن دوستانمان ناراحت نشویم.
وی ادامه داد: باید برگزیدگان ما تمرین کنند که وقتی روی سن می روند اول باید از داوران تشکر کنند.اما من اصلا نشنیدم که برگزیدگان ما از هیات داوران تشکر کنند. منتخبین ما باید شعف خود را از دریافت سیمرغ بلورین نشان دهند نه اینکه با چهره ای گرفته روی سن بروند.
وی درباره انتخاب نشدن شهاب حسینی گفت: من که پدر کشتگی با شهاب حسینی ندارم. من فقط در جایی عنوان کردم باید بین دیدگاه مخاطب عام و داوران تفاوت وجود داشته باشد. چون مردم جذب بازی بیرونی و خصیصه های بیرونی یک شخص، کند ذهن می شوند اما من به عنوان داور باید به جنبه های درونی نقش هم نگاه کنم. و دیگر اینکه حسینی بازیگر خوبی است و قبلا نیز جایزه گرفته و تشویق شده است.
فخیم زاده در پایان درباره انتخاب"استرداد" به عنوان بهترین فیلم جشنواره گفت: با وجود اینکه من به سینمای دولتی علاقه ای ندارم و آن را به صلاح سینما نمی دانم اما فیلم"استرداد" فیلمی حرفه ای بود که نامزد ۱۴ جایزه نیز شده بود. بنابراین ما این فیلم را فارغ از دولتی بودنش دیدیم.
وی افزود: فیلمبرداری محمود کلاری نیز بسیار درخشان بود اما از آنجا که کلاری قبلا به حقش رسیده و جایزه های زیادی برده جایزه بهترین فیلمبرداری را به هومن بهمنش دادیم تا دیده شود و انگیزه پیدا کند. مطمئنا اگر خود کلاری هم داور بود این جایزه را به بهمنش می داد.
