دومین مجموعه غزل «گوشه‌ای در اصفهان» سروده جواد زهتاب توسط انتشارات دفتر شعر جوان در دست چاپ است. سروده‌های این مجموعه طبق گفته شاعر گاه دارای زبانی کلاسیک و گاه زبانی نئوکلاسیک است.


«گوشه‌ای در اصفهان» شامل 40 قطعه غزل است که اغلب در فضاهای اجتماعی سروده شده‌ و در مقایسه با مجموعه شعر قبلی با عنوان «هر آینه آه» تنوع زبانی در مجموعه دوم بیشتر به چشم می‌آید.


بنا بر این گزارش، در برخی از غزل‌ها زبان شعری سنتی‌تر است اما گاهی این زبان به زبان امروز نزدیک می‌شود. این مسئله به حال و هوای شاعر در زمان سرایش شعر بستگی دارد.


جواد زهتاب درباره غزل‌های این مجموعه گفته است: نمی‌توان به‌طور کلی غزل امروز را موفق یا ناموفق ارزیابی کرد اما در غزل معاصر چهره‌های شاخصی چون حسین منزوی دیده می‌شود که ادامه مسیر هزار سال غزل فارسی توسط این شاعران ادامه داده شده است. با این همه در حال حاضر یک شکاف عمیق میان شاعران جوان و ادبیات کهن ایجاد شده است که این امر به غزل امروز آسیب جدی وارد می‌کند.


جواد زهتاب متولد 1359 است. نخستین مجموعه غزل او با عنوان «هر آینه آه» شهریور 1386 توسط انتشارات سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان منتشر شده که نامزد جایزه قلم زرین در همان سال نیز شد.


***


رفتی ولی منو صدا نکردی
پشت سرت روهم نیگا نکردی
روی تموم گلا پا گذاشتی
ما رو تو این پاییزا جا گذاشتی
اشکی دیگه تو چشم ناودونا نیس
بعد تو یک گل توی گلدونا نیس
اون روزا که یه روزگاری داشتی
داشتی توی گلدونا گل می‌کاشتی


باغچه به باغچه نقاشی می‌کردی
کوچه به کوچه آب پاشی می‌کردی
با اون همه نقاشی و آب پاشی
فِک نمی کردم اینجوریا باشی!
گل اگه هرچی مونده بردار برو
بهار خانوم! خدانگهدار برو!