اغتشاشات اخیر این سوالها را مطرح کرده است که آیا ایران می تواند در آینده مانند امروز قوی نباشد؟


بنا به اين گزارش به نقل از سايت هاي خبري، آتلانتيك آنلاين در تحليبلي از اغتشاشات اخير ايران و چين نوشت: اغتشاشات اخیر در شهر ارومغی میان اویغورهای مسلمان و شهروندان "هان" بیش از 200 کشته و 1000 زخمی بر جای گذاشت. تنش میان این دو گروه پیشتر نیز سابقه داشته است. در سال 1994، به این منطقه سفر کردم و در آنجا عبارت "نفرت دو جانبه" را برای توصیف روابط این دو گروه چینی پیدا کردم.

استان سین جیانگ جایی که این اغتشاشات ها درآنجا رخ داد، یک " دومینیون جدید " است. اگرچه کشور چین قدمتی 3500 ساله در شرق آسیا داشته است اما استان سین جیانگ فقط در اواسط قرن 18 به بخشی از چین تبدیل شد.

باور كردني نيست که کل چین به خاطراین اغتشاشات به طور جدی بی‏ثبات شود و این طور به نظر می‌رسد که چین با دستگیری عاملان اغتشاشات و تنبیه شدید آنها به این اغتشاشات پایان خواهد داد.

ممکن است که دولت چین در سین جیانگ با مشکلاتی روبروشده باشد اما هنوزهم مدیریت کارآمد در دستور کار دارد. همچنین این اغتشاشات در چین باعث بروز اختلاف مقامات این کشور نشده است .

در مورد ایران نیز باید بگویم که تا چند هفته پیش این موضوع را پذیرفته بودیم که ایران یک قدرت با عظمت جدید، غیرمتعارف وغیرقابل مهار است که در خاورمیانه گامهایش را محکم برمی‏دارد چون سیستم این کشوراز ریشه با ثبات و قوی است.

اما اغتشاشات اخیر این سوالها را مطرح کرده است که آیا ایران می تواند در آینده مانند امروز قوی نباشد؟ آیا با ادامه ناآرامی‏ها و اختلافات درایران می‏توان قدرت این کشور درعراق، سوریه، لبنان و فلسطین را کاهش داد؟

درس واقعی از اغتشاشات در ایران این است که ما باید خود را برای ایجاد ناآرامی‏های بی وقفه دراین کشور آماده کنیم  تا از قدرت این کشور کاسته شود.