محمدرضا عباسیان در پاسخ به پرسشی درباره دلیل تشکیل «اتحادیه موسسات فعالان ویدئورسانه» بیان کرد: ما در کشورمان حدود ۲۰ و چندی موسسه ویدیو رسانه داریم اما در یک سال و نیم اخیر عملا شاید چهار یا پنج موسسه، حضوری جدی در بازار داشتهاند؛ حضور جدیای که منجر به توزیع ماهانه دو فیلم شود. ضمن آنکه در میان این چهار یا پنج موسسه، فقط یک یا دو موسسه هستند که فیلم ایرانی توزیع میکنند.
وی با انتقاد از رویه شکل گرفته در اتحادیه ویدئو رسانه ادامه داد: در حال حاضر ارکان اصلی اتحادیهی ویدیو رسانه، موسساتی هستند که ماههاست هیچ فیلمی توزیع نکردهاند یا حداقل هیچ فیلم ایرانی توزیع نکردهاند. در واقع شرایط به گونهای است که دو یا سه موسسه از ابتدای سال ۹۰ تاکنون، بیش از ۷۰ درصد از سهم توزیع فیلمهای سینمایی ایرانی را در بازار داشتهاند و اتفاقا همین موسسات موافق سیاستهای اتحادیه نیستند. در این میان، تعدادی موسسه هم هستند که یا اصلا فیلم توزیع نمیکنند یا کارشان بیشتر در حوزه فیلمهای خارجی است.
مدیرعامل موسسه رسانههای تصویری همچنین در پاسخ به پرسشی، دلیل اعتراضهای فعلی برخی موسسات به وضعیت شبکه نمایش خانگی را قطع شدن رانتها دانست و توضیح داد: بحث رانتهای جدی فیلم خارجیِ میجر، وجود داشت که در دو سه ماه گذشته قطع شده است. این سر و صدای اخیر اتحادیه موسسات ویدیو رسانه به دلیل آن باجخواهی است. در واقع به خاطر اینکه موسساتی در حوزه وظیفه اصلیشان که همان حمایت از سینمای ایران است، عمل نکردهاند در حال فرافکنی هستند.
وی در بخش دیگری از این گفتوگو به تشکیل اتحادیه فعالان ویدئو رسانه اشاره کرد و گفت: آن گروهی از موسسات که بیشترین فیلم ایرانی را توزیع میکنند یا جزو اتحادیه نیستند و یا با سیاستهایش موافق نیستند. آن گروه دور هم نشستهاند و ما به عنوان موسسه رسانههای تصویری (که عضو اتحادیه ویدیو رسانه نیستیم اما عضو این اتحادیه جدید میشویم) یکی از آنها هستیم. در هر صورت ما سهم اصلی را در بازار فیلمهای ایرانی شبکه نمایش خانگی داریم و وظیفه موسسات ویدیو رسانه حمایت از سینمای ایران و کمک به بهتر توزیع شدن فیلم ایرانی است اما متاسفانه دوستان به بیراهه رفتهاند و یا سریال توزیع میکنند یا انیمیشن خارجی که این روزها تمام بازار و مغازهها را گرفته است!
عباسیان افزود: متاسفانه اکنون دوستانی را در میان موسسات ویدیو رسانه داریم که در مصاحبههای مطبوعاتی مینشینند و صحبت میکنند اما باید از آنها سوال شود که آیا در دو سال گذشته یک فیلم ایرانی را توزیع کردهاند؟ بسیاری از این موسسات که الان بیشترین سرو صدا را میکنند، مدتهاست که یک فیلم ایرانی هم توزیع نکردهاند.
مدیرعامل موسسه رسانههای تصویری در پاسخ به این پرسش که «مگر قانونی که برای نسبت توزیع فیلمهای سینمایی ایرانی و اعطای رایت فیلمهای خارجی در شبکه نمایش خانگی وجود دارد، اجرا نمیشود؟» تصریح کرد: این قانون بود اما متاسفانه به دلایلی در یک سال و نیم گذشته اجرا نشده است. ضمن آنکه با تغییرات ساختاری که در سازمان سینمایی اتفاق افتاده برخی رانتها قطع شده و اتفاقا بیشترین سر و صداها برای قطع شدن آن رانتهاست.
محمدرضا عباسیان در پایان این گفتوگو در پاسخ به پرسش دیگری درباره تعداد موسسات اتحادیه فعالان ویدئورسانه اظهار کرد: این جمع جدید، شاید از نظر تعداد کمی سه، چهار یا پنج موسسه باشند اما موسساتی هستند که تاثیرگذاری بسیار زیادی در بازار دارند. در واقع اینها ارکان بازار نمایش خانگی در حوزه سینمای ایران هستند. تاکنون چهار موسسه صورت جلسه اتحادیه فعالان ویدیو رسانه را امضا کردهاند و دو، سه موسسه دیگر هم امضا میکنند. البته همان چهار موسسه هم برای تشکیل اتحادیه کافی است.