در آستانه برگزاری یک جشنواره فیلم های ایرانی در فرانسه،‌ گروه های ضد انقلاب اروپایی و منافقین تلاش می کنند با تبلیغات منفی علیه جمهوری اسلامی،‌ مسئولان را برای عدم برگزای این جشنواره تحت فشار بگذارند. این در حالی است که اخیراً در حاشیه برخی جشنواره های بین المللی مثل برلین نیز گروه های کوچکی از منافقین با تجمع و تظاهرات به حضور فیلم های ایرانی در این جشنواره ها اعتراض کرده اند.


در یکی از بیانیه های منافقین،‌ از برگزاری جشنواره ای که قرار است بیش از پنجاه فیلم ایرانی را با زیرنویس فرانسوی برای شهروندان پاریس به نمایش بگذارد ابراز نگرانی شده است و با ذکر اتهاماتی علیه ایران مبنی بر نقض حقوق بشر و ارائه تصویری سیاه و غیرواقعی از اوضاع اجتماعی جامعه ایرانی آمده است: در میان روشنفکران و کارگردانان سینمایی نیز افراد پایبند به نظام هستند.


 این بیانیه در ادامه، با اشاره به داریوش مهرجویی، از او بع عنوان فيلمساز همراه با نظام ياد كرده و افزوده است : "این دسته از هنرمندان با حقه خاصی مخاطبان غربی را به خود جلب می کنند،‌ ولی این مخاطبان از روی بی اطلاعی جذب آنان می شوند."


در این بیانیه سینمای ایران با سینمای حزب نازی تشبیه شده و ادعا شده است : " 95 درصد فیلم های جمهوری اسلامی صرفاً ارزش تبلیغاتی و سیاسی دارد."


در بیانیه منافقین از پناهی،‌ مجیدی و کیارستمی به عنوان وفاداران به جمهوری اسلامی یاد شده و آمده است : "در جشنواره سالونیک یونان،‌ یک فیلمساز تاجیکی جمهوری اسلامی را به نظام استاليني تشبیه کرد و جعفر پناهی هیأت داوران را ترک کرد و گفت: علیه نظام توهین شده است. پناهی از وفاداران به رژیم است و نظیر او کم نیستند."


این بیانیه با ذکر اینکه مجیدی هم از حلقه وفاداران به نظام اسلامی سینمایی می باشد آورده است :" آقای کیارستمی هم با کمال تعجب وقتی درباره حضور سانسور اظهار نظر می کرد،‌ می گفت سانسور عمل بدی نیست و پیامد نامطلوبی ندارد."


در پایان این بیانیه با ادعای اینکه فیلمسازان و تهیه کنندگان در ایران آزادی ندارند،‌ آورده شده است : "به همین خاطر، نویسندگان،‌ هنرمندان و فیلمسازانی که با رژیم همگرایی فکری ندارند، با سختی های زیادی در ابراز سخن خود روبرو هستند و هزاران تن از آنان ایران را ترک کرده اند."


هر چند نوع واکنش گروه های ضد انقلاب و منافقین و عصبيت آنان نسبت به حضور بین المللی سینمای ایران در سال های اخیر و همچنين تغییر معنادار رفتار نهادهای فرهنگی غیر دولتی کشورهای غربی و اروپایی با جمهوری اسلامی از زوایای سیاسی و مناسبات بین الملل،‌ قابل تحلیل و تفسیر توسط مدیران فرهنگی و نخبگان کشور است، اما از سوی دیگر چنين بيانيه هايي نشان دهنده جهل و ضعف جریان های اپوزیسیون نسبت به واقعيت جامعه ایران و ادامه همان روش های مذبوحانه گذشته در توسل به دروغ و تهمت و تخریب می باشد.