امام خميني(ره) هنر سينما را به جاي رويكرد مبتذلانه به رويكردي حماسه ساز و دوران ساز بشارت مي‌داد.
به گزارش هنر نيوز به نقل از فارس، مريم پوريامين با اشاره به ديدگاه‌هاي امام (ره) در رابطه با زنان و تبلور آن در آثار سينمايي كشور، گفت: تاريخ 30 ساله سينماي ايران موظف به پاسخگويي است كه چه ارزش‌هايي از عنصر وجودي اين زنان مبارز، مقاوم و ايثارگر را به تصوير كشيده است.
وي ادامه داد: اين سئوال همواره در گوش اهالي سينما تكرارخواهد شد، با اين اميد كه نسل جوان زنان انقلابي ايران سهم خويش را از سينماي ايران طلب كنند و قاطعانه در ارائه تصوير هنرمندانه زنان ايراني در عرصه فرهنگ، سياست و اجتماع بكوشند.
پوريامين با بيان اين كه امام زن ايراني را از حجاب غفلت به حجاب مصونيت رساند، گفت: بزرگ معيار انقلاب اسلامي با توجه به شناخت از نقش آموزشي زن در خانواده، خود باوري و دين باوري زنان را تقويت كرد و زنان را به افزودن علم و كسب تقوا و ايمان وتشويق نمود.
وي افزود: از ديدگاه معظم‌له هنر دريچه اي بود كه مي‌توانست نقش برجسته انسان را جاودانه كند.از ديدگاه ايشان تنها هنري مورد قبول قرآن است كه صيقل دهنده اسلام ناب محمدي (س)، اسلام پابرهنگان، اسلام تازيانه‌خوردگان تاريخ تلخ و شرم آور محروميت‌ها باشد.
اين نويسنده و كارشناس رسانه خاطرنشان كرد: امام(ره) هنر سينما را به جاي رويكرد مبتذلانه به رويكردي حماسه ساز و دوران ساز بشارت مي‌داد. نگاه متعهد هنرمند به آلام جامعه و نقش سازنده امت در تحولات تاريخي و مبارزات ضد ظلم ابنا بشر و ثبت و ضبط آن را يك وظيفه مي‌دانست، نقش زن در اين ميان نيز بنا بر آرمان‌هاي معظم‌له، نقش برجسته‌اي است.
وي با اشاره به نقش متفاوتي كه زنان در بعد از انقلاب برعهده گرفتند، گفت: هويت زن مسلمان در انقلاب شكوهمند اسلامي از عجايب قرن 21 به شمار مي‌رود. زنان به جاي عرضه زيبايي ظاهر با تفكر و باور خويش در بر هم زدن اوضاع موجود جهان به مبارزه برخواستند.
پوريامين با بيان اين كه حجاب زن ايراني حتي در فيلم‌ها اعجاب‌برانگيز شد، تصريح كرد: چطور مي‌شود در سينمايي كه «چشم» از عناصر اصلي و برخورداري از تصاوير زيبا اصل به شمار مي‌رود، از ظاهر زيباي زن كه عنصر فريبنده سينما است، بهره نبرد و به جاي آن ارزش افزوده حجاب در صحنه جاري شود.
وي ادامه داد: هر چقدر جايگاه زن ايراني مسلمان در حوزه‌هاي تفكر، انديشه و ايمان بالا رفت و عميق‌تر شد، تأثير پيچيده اين شگفتي‌ها نارساتر ماند.
پوريامين معتقد است: عدم تحول روحي بسياري از سازندگان آثار سينمايي و خارج نشدن از ضد ارزش‌ها وارد شده به سينماي فارسي در بعد از انقلاب موجب شد كه تصوير زن در سينما نه تنها صعود نكند، بلكه به شكل نازلي ارائه و از جايگاه اصلي خويش نيز با فاصله بسيار، مسير سقوط را در پي‌گيرد.
اين منتقد سينما يادآور شد: همان زن زاهد، جاهل، بي خبر كه نگاهش به زندگي و حل مسائل به دور از ايمان، تفكر و علم وابسته به جهل و خرافات و فال بود، روسري به سر نقش زن را در فيلم‌هاي پس از انقلاب به عهده گرفت.
وي ادامه داد: اتفاقا همان‌هايي كه حضور زن با حجاب را در سينما به مثابه اهرم شكست در به دست آوردن گيشه مي‌پنداشتند، اگر به شگفتي اين مقوله و نو بودن پيامش به جامعه جهاني پي مي‌بردند، شاهد تحولي عظيم در فتح گيشه حتي در عرصه جهاني مي‌شدند. دنياي معاصر خسته از سوژه‌هاي تكراري و تشنه پيام‌هاي جديد است كه روح عاصي و خسته از نهيليسم را به تعالي فرامي‌خواند. اين فرقه‌هاي عرفاني عجيب و غريب و اين همه نحله‌هاي فكري انحرافي فقط حكايت از تغيير ذائقه بشر قرن 21 به سمت تعالي است.
پوريامين تاكيد كرد: «حجاب» يك تحول بي بديل بود كه سينماي ايران پس از انقلاب به شكلي عجيب از استفاده از آن مغفول ماند و استفاده عنصر زن با حجاب نيم بند و بد منظر نيز ضد تبليغي بزرگ براي سينماي ايران بود.
وي افزود: حالا ديگر نقش زنان ، نه تنها به عنوان ماده‌اي سست عنصر، بي‌مغز و آويزان در فيلم‌ها شكل مي‌گرفت، بلكه با ارائه چهره سخيف، گدا،قاتل، منافق، دزد و جنايتكار نقش‌هاي جديدي نيز به آن اضافه شد.
اين منتقد سينما تصريح كرد: مادر، همسر و دختر مهربان فداكار با ايمان ايراني تبديل شد به آن چه كه تصوير شد و تصوير مي‌شود. حيف از سينماي قدرتمند ما كه مي‌تواند آينه‌اي باشد از چهره حقيقي زن ايراني كه دنياي معاصر را به شگفتي واداشت و امروز به دور از نقش اصلي خود در دور باطلي مي‌چرخد كه ريشه‌اش را همفكران و نزديكان شاه معدوم در پيش از انقلاب گذاشته‌اند، خدا همه را هدايت كند.
