رضا كيانيان كه اين روزها در نمايش‌ «پروفسور بوبوس» بازي مي‌كند، در گفت‌وگویی درباره چند سال دوری از تئاتر گفت. وی با اشاره به پروژه‌های ناکامی که در این سال‌ها پشت سر گذاشته است، اظهار اميدواري كرد: سال آينده در نمايش «گاليله» حميد سمندريان به صحنه برود. اين بازيگر تئاتر، سينما و تلويزيون به ايسنا، گفت: مدت‌هاست كه آقاي سمندريان به اجراي نمايش «گاليله» علاقه‌مند است و دراين سال‌ها هر زمان كه بحث اجراي اين نمايش مطرح شده با من صحبت كرده است و با قولي كه شهرداري و آقاي قاليباف داده اين نمايش سال آينده اجرا خواهد شد. کیانیان كه آخرين بار سال 83 در نمايش «حرفه‌اي‌ها» به كارگرداني بابك محمدي بازي كرده بود، درباره‌ دوري 6 ساله‌اش از صحنه توضيح داد: هشت سال قبل از نمايش «حرفه‌اي» هم در نمايش «بازي استريندبرگ» بازي كرده بودم. اصولا همواره با فاصله‌هاي زياد كار كرده‌ام. بعد از نمايش «حرفه‌اي‌ها» چندين پروژه را به مركز هنرهاي نمايشي پيشنهاد كردم كه هيچ يك از اين پروژه‌ها عملي نشد و اين‌گونه بود كه ناخواسته 6 سال از تئاتر دور بودم.


كيانيان در تشريح اين پروژه‌هاي ناتمام خاطرنشان كرد: قرار بود آخرين نمايشنامه‌ي‌ «يون‌فوسه» را با يكي از استادان سوئدي اجرا كنيم به اين صورت كه «فوسه» متني دو نفره بنويسد كه من و آن استاد سوئدي هريك ديالوگ‌هاي‌مان را به زبان خود بگوييم و همزمان با اجراي اين نمايش، كارگاهي آموزشي هم توسط آنان در ايران برگزار شود و همه‌ي اينها به‌صورت رايگان بود، اما اين پروژه به نتيجه نرسيد و اگر مركز هنرهاي نمايشي مي‌خواست، مي‌توانست شرايط اجراي آن را فراهم كند، اما با عدم حمايت ايران از اجراي اين پروژه آبروي من پيش سوئدي‌ها رفت به‌ويژه اين‌كه «يون فوسه» نمايشنامه‌نويسي است كه به هرجايي سفر نمي‌كند، اما قرار بود به ايران بيايد كه اين فرصت از دست رفت. او درباره ديگر پروژه‌هاي ناكام تئاتري‌اش اضافه كرد: قرار بود پروژه‌ي ديگري با ژاپن داشته باشيم كه آن هم به نتيجه نرسيد. از سوي ديگر آقاي فرمان‌آرا دو نمايشنامه‌ي «مردي براي تمام فصول» و «ظلمت در نيمروز» را پيشنهاد كرد و با اين‌كه اين نمايشنامه‌ها مجوز دارند، اما هيچ‌كدام به نتيجه نرسيدند.


رضا كيانيان كه سال 83 به‌دنبال پشت سرگذاشتن يكسري مشكلات با نمايش «حرفه‌اي‌ها» روي صحنه رفت، ياد‌آور شد: براي «حرفه‌اي‌ها» با خوشحالي روي صحنه نرفتم چون آن زمان مركز هنرهاي نمايشي با ما خيلي بد‌رفتاري كرد، اما زماني كه روي صحنه روبه‌روي تماشاگر مي‌ايستادم، خوشحال مي‌شدم. به هرحال مانند كشورهاي ديگر مركز براي كساني‌كه امتحان‌هايشان را پس داده‌اند بايد حساب جداگانه‌اي باز كند تا هنرمندان جديد بدانند بايد تلاش كنند تا به آن موقعيت برسند. كيانيان نبود برنامه‌ را از بزرگترين مشكلات تئاتر برشمرد و ادامه داد: بعد از 6 سال دوست داشتم كار كنم، اما هنوز هم ته دلم خوشحال نيستم، چون بايد هرسال يك تئاتر كار كنم و برنامه‌ي سال آينده‌ام را بدانم نه اين‌كه هر روز فقط برنامه‌ همان روزم را بدانم. در هرحال تا وقتي زنده‌ام كار مي‌كنم، اما هم‌چنان خوشحال نخواهم بود.