«محمد‌امين رياحي» استاد زبان و ادبيات فارسي و مؤلف آثاري درباره ادبيات كلاسيك ايران، ديروز در سن 86 سالگي و در بستر بيماري درگذشت.





به گزارش خبرنگار فارس، «محمد‌امين رياحي» استاد و مصحح متون ادبي صبح روز گذشته، جمعه 25 ارديبهشت در بيمارستان ايران‌مهر به دليل كهولت سن درگذشت.
«علي دهباشي» مدير مجله بخارا زمان مراسم تشييع را فردا ساعت 9 صبح از مقابل بيمارستان ايران‌مهر اعلام كرد.
«محمدامين رياحي» در سال 1302 در شهرستان خوي متولد شد. تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در زادگاه خود به پايان برد و بعد راهي تهران شد.
وي در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران به تحصيل پرداخت و به دريافت دكتري زبان و ادبيات فارسي نائل آمد.
رياحي پس از فراغت از تحصيل به تدريس ادبيات پرداخت.
وي در سمت‌هاي عضويت هيئت مؤلفان لغتنامه دهخدا، مدير ملي وزارت فرهنگ سابق، رايزني فرهنگي ايران در كشور تركيه، استادي دانشگاه آنكارا، دبير كلي هيئت امناي كتابخانه‌هاي عمومي كشور، استادي دانشگاه تهران، نيابت رياست فرهنگستان ادب و هنر ايران، رياست دانشكده هنرهاي دراماتيك، رياست بنياد شاهنامه فردوسي (به مدت دو سال و پس از مجتبي مينوي) بر عهده داشت.
او مدت كوتاهي نيز در كسوت وزير آموزش و پرورش بوده است.
از فعاليت‌هاي مطبوعاتي او سردبيري هفته‌نامه مهرگان، مديريت مجله كيهان فرهنگي و آموزش و پرورش و سيمرغ را بايد نام برد.
از وي اشعاري نيز به جا مانده است.
از آثار او مي‌توان به «زبان و ادبيات فارسي در قلمرو عثماني»، «گلگشت در شعر و انديشه حافظ»، «تاريخ خوي»، «كسايي مروزي- زندگي و انديشه و شعر او»، «مجموعه مقالات- حاوي 50 مقاله تاريخي و ادبي» و «تاريخ روابط سياسي ايران و عثماني» اشاره كرد.
علاوه بر تأليف، تعدادي از متون كهن فارسي به تحقيق و تصحيح او به چاپ رسيده كه از جمله آنها مي‌توان «مرصاد العباد نجم الدين رازي»، «مفتاح المعاملات» قديمي‌ترين متن رياضي فارسي و همچنين «جهان نامه متن قديم جغرافيايي» را نام برد.
سال گذشته در همايشي كه با عنوان «شمس و مولانا» در شهرستان خوي برپا شد، از رياحي به خاطر تحقيقاتش در زمينه شمس و مولانا تقدير به عمل آمد.