عصر ديروز (سه‌شنبه 20 بهمن) نشست "پير ما گفت " بررسي كارنامه منوچهر احترامي با حضور مسعود كيمياگر، محمد رفيع ضيايي، ابوالفضل رزوئي نصرآباد و سيد احمد وكيليان در محل شهر كتاب مركزي برگزار شد.
كيمياگر در ابتداي اين مراسم با اشاره به نسبت نسبي خودش با زنده‌ياد احترامي عنوان كرد: او گر چه پسرخاله من بود اما در كار طنز نويسي با وجوديكه تنها سه سال از من بزرگتر بود، حق استادي برگردنم داشت.
وي اضافه كرد: احترامي در طنز اهل تقليد نبود و هر چه مي‌نوشت برآمده از قريحه ذاتي‌ خودش بود و در اين راه تسلطي كه بر ادبيات كلاسيك فارسي داشت به كمكش مي‌آمد.
كيمياگر با نقل قولي از مرحوم كيومرث صابري، تصريح كرد: صابري هميشه مي‌گفت متن‌هاي احترامي مثل "ساچمه " است و حتي يك كلمه آن را نمي‌شود تغيير داد.
به گفته اين طنز نويس جاي خالي منوچهر احترامي و عمران صلاحي در فرهنگ و ادبيات ما به راحتي پر نمي‌شود و ما هنوز مي‌توانيم از آثار اين دو شاعر و طنز نويس بهره ببريم.
وي با بيان اينكه اثار احترامي پلي است ميان ديروز و امروز، خاطرنشان كرد: او هميشه مي‌گفت دوست دارم شعر را مثل نثر و نثر را مثل شعر بنويسم و فكر مي‌كنم در اين كار توفيق فراواني هم داشت.
در ادامه اين نشست محمد رفيع ضيايي، طراح و كاريكاتوريست با اشاره به نارضا?تي هميشگي احترامي از كاريكاتوريست‌ها، اذعان كرد: او معتقد بود طراحان شخصيت‌هاي داستاني‌ را درك نمي‌كنند و حاصل كارشان منطبق بر ويژگي‌هاي رواني آنها نيست.
وي افزود: من چون با حساسيت احترامي آشنا بودم غالبا خودم طرح‌هاي داستان‌هاي او را مي‌كشيدم و گمان مي‌كنم رضايت نسبي احترامي از طرح‌هاي من به دليل وجود رابطه خوبي بود كه با هم داشتيم
وي با اشاره به تعلق خاطر احترامي به آثار چخوف، توصيف داد: طبيعتا در بين نويسندگان و طنز نويسان ايراني هم كساني بودند كه احترامي به كار آنها علاقه داشت اما احترام واشتياق او به چخوف از جنس ديگري بود و جور ديگري از او حرف مي‌زد.
به گفته ضيايي، ابتكار و توانمندي ويژه احترامي در خلق داستان‌هاي طنز گروتسكي بروز پيدا مي‌كرد و داستان‌هايي كه در اين زمينه از او به جا مانده همواره ماندگار و خواندني است.