بنا به اين گزارش، جشنواره، در مراسم افتتاحيه اين جشنواره، سخنرانان از حضور مشاور رئيس جمهور در امور هنري تشكر و قدرداني و و از پيشرفت هاي سينماي ايران ابراز شگفتي كردند. آلن برونه نيز حضور خوب كارگردانان زن در سينماي ايران را از نشانه هاي وجود آزادي و پيشرفت در ايران دانست.نماينده انجمن شهر كه در برگزاري اين جشنواره مشاركت داشته اند، گفت: امروز ايران در صحنه بين المللي بزرگترين بازيگر است و راي ما برگزاري جشنواره اي از فيلم هاي ايراني يك افتخار است.
مشاور رئيس جمهور در امور هنري، در افتتاحيه اين جشنواره سخناني ايراد كرد و گفت: آن چه شما در اين جشنواره شاهد خواهيد بود شايد تصوير كاملي از سينماي ايران باشد، اما اين به معناي تصوير جامع و دقيقي از ايران اسلامي و فرهنگ و تمدن باستاني آن نيست.
وي افزود: سينماي ايران پس از انقلاب اسلامي روح و معناي جديدي يافت و تحت تأثير انديشه و رويكردهاي نويي كه الهام گرفته از انقلاب اسلامي و آرمان هاي آن بود، تولدي دوباره يافت. اخلاقگرايي و توجه به فضليت هاي انساني جان مايه اين تحول است. اما آيا اين سينما متناسب با عظمت انقلاب اسلامي و پا به پاي آن توانسته است رشد و توسعه يابد؟ با اطمينان نمي توان پاسخ مثبت داد. چون سينماي ايران هرچه هم مستقل باشد باز تحت تأثير آن چه سرنوشت سينماي جهان را رقم مي زند، قرار دارد.
جواد شمقدري گفت: سينماي جهان به كجا مي رود.آيا در مسير صحيحي حركت مي كند؟ ممكن است به زعم كساني كه با فيلم هاي خود روش زندگي آمريكايي را به همه فرهنگ ها و قوميت ها تحميل كرده اند و براي كشوري كه فقط 200 سال سابقه دارد، تاريخ مي سازند و هر خطاي تاريخي خود را با اين ابزار توجيه مي كنند يا تحريف، اين سينما، سينماي خوبي باشد. اما بگذاريد از زاويه اي ديگر موضوع را بررسي كنم.
وي تصريح كرد: سينما كه آن را هنر مدرن مي توان ناميد، كمي بيشتر از يك قرن عمر دارد و اين به معناي آن است كه اين هنر هنوز دوران خردسالي خود و حداكثر نوجواني را در مقايسه با ديگر هنرها مي گذراند و به تعبير ديگر سينما هنوز راه هاي نرفته زيادي در مقابل خود دارد.
مشاور هنري رئيس جمهور گفت: سينما در مسيري كه هاليوود با لذت جويي و سرگرمي برايش رقم زده، مي توان پيش بيني كرد كه در انتهاي راه خود است و سرنوشتي جز افتادن در دايره تكرار ندارد و در سراشيبي اضمحلال كه مرگ تدريجي را براي فرهنگ ها رقم خواهد زد، گرفتار شده است. "نيل پستمن" انديشمند آمريكايي كه از نفوذ هاليوود و سينما نگران شده، معتقد است اساساً در مسير خلاقيت هنري و آفرينش هاي بشري و توسعه فرهنگ، تولد سينما يك انحراف است و بايد براي نابوديش تلاش هم كرد.ما مبتني بر تفكر و انديشه اسلامي معتقديم اصولاً هر آن چه به دست بشر ساخته و پرداخته مي شود، عنايتي از سوي پروردگار است و هيچچيز در عالم تصادفي نيست و بدون اراده و خواست الهي هيچ امري تحقق نمي يابد، اما آن چه باعث مي شود بعضي متفكران تصور كنند با بعضي پديدههاي مخلوق دست بشر به مبارزه بايد برخاست ناشي از يك اشتباه و لغزش پنهان و در عين حال رايج است و آن مخلوط كردن ذات يك پديده با روش استفاده از آن پديده است. امروز پيشرفت هاي صنعتي به زعم جنبش هاي حافظ محيط زيست يك خطاي انساني است در حالي كه آنها غافلند توسعه و پيشرفتهاي صنعتي لازمه زندگي رو به كمال است، آن چه اين پيشرفتهاي صنعتي را مرگبار كرده است، استفاده نادرست و بي حد و مرز است و اين فقط مختص شرايط حاضر نيست. همين زياده خواهي و افراط گرايي عامل اصلي نابودي تمدن هاي بشري در طول تاريخ بوده است داستان آل لوط وثمود نمونه بارز آن است.
وي گفت: نياز جنسي و خشم دو پديده از رفتارهاي طبيعي زندگي انساني است، اما وقتي اين دو پديده در سينما به طور لجام گسيخته دستاويز بهره برداري و سودجويي مي شود، ماهيتي آسيب زننده مي يابد. پس ذات سينما انحراف نيست بلكه نحوه استفاده از آن و نوع نگرش موجود در بهره برداري از آن است كه اين نقص را پديد مي آورد. سينما هنر ديدن و زبان تصوير است.
شمقدري افزود: در قرآن به مشاهده و ديدن پديده هاي خلقت و تفكر در آنها بسيار توصيه شده ، درسوره الغاشيه آيات 17 تا 21 ميفرمايد: «آيا به شتر نمي نگري كه چگونه خلق شده است؟ و به آسمان كه چگونه رفيع گشته اند؟ و به كوه ها كه چگونه برافراشته اند؟ و به زمين كه چگونه گسترده شده است؟ پس (اي رسول) تو خلق را به حكمت هاي الهي متذكر ساز كه به جز اين وظيفه پيامبري تو نيست.»
وي با اشاره به سوره آل عمران - آيه 137 قرآن كه مي فرمايد: «آيا در زمين سير نمي كنيد تا عاقبت ملت ها و مردماني كه خدا را تكذيب كردند، بنگريد؟» و آيه 101 سوره يونس كه مي فرمايد: «به آنها بگو درست بنگريد و ببينيد در آسمان و زمين چه نظام حيرت انگيز و شگرفي است.» تاكيد كرد: قرآن مشاهده و ديدن را مقدمه دست يافتن به حكمت و حقيقت مي داند.
مشاور هنري رئيس جمهور در بخش ديگري از سخنانش در مراسم افتتاحيه اين جشنواره گفت: امروز قاب سينما ما را به تماشاي همه حريم ها و همه حوزه هاي دست نيافتني و به همه مكان ها كه در پس ديوار و حجاب هايي قرار دارند، مي برد. بشر امروز ديگر در دنياي مادي در مقابلش حجاب و ديواري باقي نمانده است و به همه جا سرك مي كشد و در درون و بيرون همه پديده هاي انساني، اجتماعي، جغرافيايي، زيستي و كهكشاني نفوذ كرده است. مك لوهان از دهكده واحد جهاني سخن به ميان آورده است، اما حقيقت اين است كه بشر امروز همه در زير سقف يك كلبه شيشه اي خانه گزيده اند. آن چه امروز در سينما خلاء آن احساس مي شود، دست يابي به بصيرتي است كه حكمت هر آن چه را كه مشاهده مي شود، تشريح و بيان كند و اين راه نجات سينما در آينده زندگي بشري است.
وي افزود: سينماي ايران گام هاي كوچكي در اين راه برداشته، گام هايي كه گاه زرق و برق جوايز جشنوارههاي جهاني آن را به بيراهه ها كشانده است.
شمقدري در پايان با اشاره به اينكه دنياي امروز وارد عصر فرهنگ و انديشه شده است بو رهنگي براي هيچ چيز و هيچ موجودي زيبا و جالب نيست مگر براي حقيقت، و برهنگي تنها برازنده حق و حقيقت است، تصريح كرد: انديشه اي ماندگار است كه بتواند فراتر از ظاهر ملموس پديده ها حقايق را بيان كند و راه سعادت زندگي بشري و آينده روشن را در سايه صلح و عدالت تضمين كند.
گفتني است "بازتاب سينما" كه همه ساله توسط موسسه غير دولتي "اتمسفر 5" در فرانسه برگزار مي شود، امسال در سيزدهمين دوره خود، معرفي سينماي ايران را در دستور كار خود قرار داده است. و براي اولين بار، در اين جشنواره بيش از 60 فيلم برگزيده سينماي پس از انقلاب ايران، در مجموعه اي از سينماها، براي مخاطبان فرانسوي، ايرانيان مقيم فرانسه و علاقمندان سينماي ايران به طور گسترده و طي دو هفته به نمايش گذاشته مي شود. يكي از ويژگي هاي خاص اين جشنواره اين است كه فيلم هاي ايراني به زبان فرانسه ترجمه و با زير نويس فرانسوي نمايش داده مي شوند تا با مخاطب گسترده تري ارتباط برقرار كنند.
دوازدهمين دوره جشنواره "بازتاب سينما" سال گذشته به مرور و بررسي سينماي ايتاليا اختصاص داشت.
جواد شمقدري همچنين در مصاحبه اي مطبوعاتي پيش از افتتاحيه جشنواره به بعضي تفاوت نگاهها در سينماي ايران و گونه گوني فرهنگ ها در بين اقوام ايراني اشاره كرد و گفت: سينما مي تواند فرهنگ ها را بشناساند اما آيا قادر است به ظرافت و عمق آن دست يابد؟ اين همان خلائي است كه در فيلم هاي ايراني اين جشنواره هم ديده مي شود. معمولا نوع فيلم هايي كه به جشنواره ها فرستاده مي شود مثل آن است كه به مخاطب اجازه دهيم فقط يك رنگ را ببيند و ببسندد.