به گزارش فارس، در زير نمونه غزل‌هايي كه حافظ در آن عينا مصراع‌هاي از غزليات و اشعار سعدي گرفته است را مي‌آوريم.
غزل «كس نيست كه افتاده آن زلف دو تا نيست»، بيت دوم:
حافظ: چون چشم تو دل مي‌برد از گوشه‌نشينان
همراه تو بودن گنه از جانب ما نيست

سعدي: دنبال تو بودن گنه از جانب ما نيست
با غمزه بگو تا دل مردم نستاند
***
غزل «مردم ديده ما جز به رخت ناظر نيست»، بيت آخر:
حافظ: سر پيوند تو تنها نه دل حافظ راست
كيست آن كش سر پيوند تو در خاطر نيست

سعدي: كيست آن كش سر پيوند تو در خاطر نيست
يا نظر با تو ندارد مگرش ناظر نيست
***
غزل «روشن از پرتو رويت نظري نيست كه نيست»، بيت آخر:
حافظ: غير ازين نكته كه حافظ زتو ناخشنودست
در سراپاي وجودت هنري نيست كه نيست
مصراع دوم عينا از كليات سعدي است.
***
غزل «زلف بر باد مده تا ندهي بر بادم»، بيت آخر:
حافظ: حافظ از جور تو حاشا كه بگرداند روي
من از آن روز كه در بند توام آزادم

سعدي: من از آن روز كه در بند توام آزادم
پادشاهم كه به دست تو اسير افتادم
***
غزل «ز دست كوته خود زير بارم»، بيت ششم:
حافظ: من از بازوي خود دارم بسي شكر
كه زور مردم آزاري ندارم

سعدي: كجا خود شكر اين نعمت گزارم
كه زور مردم آزاري ندارم
منبع:ديوان حافظ به تصحيح بهاءالدين خرمشاهي