به گزارش فارس، روز اول فروردين برابر با 21 مارس «روز جهاني شعر» است.
اين روز را يونسكو سال 1999 بنا بر پيشنهاد عده‌اي از نويسندگان و دوستداران شعر و شاعري نامگذاري كرد. يونسكو با اين كار هم از تلاش ناشران كوچك براي انتشار دفترهاي شعر حمايت مي‌كند و هم تأكيد دارد بر بازگشت به سنت بيان.
اجراهاي زنده شب‌هاي شعر و شعرخواني و پيوند بين هنرها از جمله اهداف ديگر اين روز است. سابقه روز جهاني شعر حداقل به اوايل قرن شانزدهم ميلادي مي‌رسد. در قرن‌هاي نوزدهم و بيستم برخي از ملت‌ها از جمله آمريكا اين روز را به صورت ملي گرامي مي‌داشتند.
روزي كه در آمريكا براي بزرگداشت شعر انتخاب شده بود روز پنجم اكتبر بود كه اواخر قرن بيستم روز پانزدهم اكتبر جايگزين آن شد.
هنوز هم روز پانزدهم اكتبر به صورت يك سنت در بسياري از كشورها جشن گرفته مي‌شود.
اما سال 1999 يونسكو طي قطعنامه‌اي روز 21 مارس را به عنوان روز جهاني شعر معرفي كرد.
اين حسن انتخاب يراي ايرانيان كه به خوبي به رابطه مستقيم بهار با دريافت‌هاي شاعرانه از آن آگاه هستند شايد چيز جديدي نباشد.
مي‌توان به اين روز و نامگذاري آن به عنوان روز جهاني شعر جور ديگر هم نگاه كرد و آن پذيرفته‌شدن اين سنت و ذوق ايراني است در جهان امروز.
شيراز از شهرهايي است كه دو شاعر آن در ادبيات جهان شهره هستند؛ سعدي و حافظ. از سوي ديگر آرامگاه اين دو نيز در همين شهر است.
به همين خاطر شيراز در بين شهرهاي ايران و جهان براي بزرگداشت روز جهاني شعر اهتمام خاصي دارد و اصلاً چند سالي هم هست كه عنوان شهر خلاق ادبي را از يونسكو بگيرد.
امسال هم اين شهر براي دومين بار ميزبان آيين روز جهاني شعر است.
شهر شيراز با سابقه چندين قرن شعر و شاعري به نظر مسئولان يونسكو شهري است كه شايستگي دريافت عنوان پايتخت ادبي جهان را دارد و حتي در بازديدي كه چند سال گذشته از اين شهر داشتند بر آن تأكيد كرده بودند.
الآن اين ادينبورگ است كه پايتخت ادبي جهان است.
يكي از معيارهاي يونسكو در انتخاب پايتخت ادبي جهان، وجود برنامه‌هاي مختلف ادبي، هنري و فرهنگي در آن شهر است.
اين در حالي است كه شهر شيراز در مقايسه با شهرهايي مثل پاريس، نيويورك، ادينبورگ و لندن برنامه‌هاي متنوع ادبي و هنري ندارد.
با اين حال شيراز، تنها شهري است در ايران كه آرامگاه دو شاعر بزرگ از شعراي اربعه زبان فارسي را در خود جا داده است.