اين ديدگاه پروفسور كريستل هوفمن مدرس تئاتر آلماني است كه بيش از نيم قرن عمر خود را وقف آموزش تئاتر به كودكان كرده است و در عين حال نگاه بالا به پايين مربيان تئاتر به بچه‌ها را برنمي‌تابد.
او كه براي برگزاري يك دوره آموزشي ده روزه براي مربيان كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان به تهران سفر كرده است در نشستي تخصصي و رسانه‌اي با طرح ديدگاه‌هاي خود در زمينه آموزش تئاتر به كودكان تصريح كرد: نبايد در تئاتر كارهاي بزرگسالان را از طريق بچه‌ها به نمايش بگذاريم بلكه بايد به چشم‌هاي آن‌ها نگاه كنيم و از زبان آن‌ها بشنويم. به خلاقيت رساندن بچه‌ها آسان نيست و ادعاي بزرگي است.
به گزارش روابط عمومي كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان، وي با بيان تجربه‌هاي آموزشي خود در كشورهاي مختلف جهان به ويژه به كودكان آسيب ديده اجتماعي افزود: كودكاني كه به اعمال ضد اجتماعي روي مي‌آورند مسلما با صحبت كردن از رفتار خود دست برنمي‌دارند و تئاتر به آن‌ها كمك مي‌كند.
هوفمن با تفكيك كردن دو مقوله تئاتر حرفهاي و تئاتر آموزشي براي كودكان توضيح داد كه در تئاتر حرفهاي كارگردان نقش يكايك اعضاي گروه را تعيين مي‌كند ولي در تئاتر آموزشي مسير ديگري دنبال مي‌شود به اين نحو كه بچه‌ها خود عادلانه مشخص مي‌كنند چه كسي چه نقشي در نمايش ايفا كند.
مدرس آلماني ادامه داد: من مربي‌هايي را مي‌شناسم كه توانايي‌ها و موفقيت‌هاي كودكان را در نمايش با دقت مشاهده و دنبال مي‌كنند و مربي تئاتر به باور من نبايد براي موفقيت فردي خود كار كند بلكه از موفقيت بچه‌ها خوشحال شود.
او در اين بخش از صحبت‌هاي خود با تمركز بر مشكلات كار با كودكان گفت: بچه‌ها را هميشه نمي‌شود دوست داشت! آن‌ها گاهي بسيار پر سر و صدا هستند و مربي بايد انسان صبوري باشد.
وي درونيات، زبان و در مرحله آخر ادبيات و داستان را سه منبع اصلي براي موفقيت يك مربي در كار نمايش با كودكان ارزيابي كرد و خاطرنشان كرد: بازي مرحله مقدماتي اجراي نمايش است و من در آموزش تلاش ميك‌نم اين بازي‌ها را به نمايش تبديل كنم چرا كه بچه‌ها در بازي‌هاي روزمره خود به خوبي در نقش‌هاي مختلف تئاتر اجرا مي‌كنند.
پروفسور هوفمن با اشاره به يك ضرب‌المثل كه زبان را شاعرانه كردن رفتار مي‌داند، توضيح داد كه بازي كردن با واژه‌ها، آواها و افعال در نمايش باعث مي‌شود دامنه زباني كودكان گسترده‌تر شود و بچه‌ها از اين راه با معاني واقعي كلمات داراي ايهام و دو پهلو آشنا مي‌شوند.
وي در باره استفاده از متون نمايشي براي كار با كودكان يادآور شد: من هيچ‌گاه در مراحل ابتدايي كار با بچه‌ها از ادبيات نمايش شروع نمي‌كنم ولي در پايان شعر و قصه مي‌تواند به ما آزادي عمل بيشتري دهد و بچه‌ها در اين مرحله با استفاده از خلاقيت‌هاي خود به جمله‌سازي روي مي‌آورند و در اين مرحله است كه از ادبيات نمايشي استفاده مي‌كنيم.
در اين نشست كه در آخرين روز برپايي كارگاه آموزشي تعليم و تربيت از طريق تئاتر در تهران برگزار شد تعدادي از چهره‌هاي صاحب‌نام عرصه نمايش كودك و نوجوان ايران نيز حضور داشتند بخشي از اين نشست نيز به پرسش و پاسخ مدرس آلماني با اين شخصيت‌هاي هنري گذشت.
مدير مركز تئاتر و تئاتر عروسكي كانون نيز در ابتداي اين نشست رشد و توسعه همگام و هماهنگ تئاتر كودك و نوجوان كشور را از هدف‌هاي اصلي مركز تئاتر كانون در برنامه‌هاي آتي خود دانست.
محمد سيمزاري فاصله گرفتن كانون با مراكز دانشگاهي را از مشكلاتي دانست كه بايد براي رفع آن تلاش بيشتري به خرج داد.
وي افزود: تئاتر براي كودك داراي استانداردي جهاني است و در همه جاي دنيا از آن براي آموزش و تربيت كودكان و نوجوانان استفاده مي‌شود و هيچ هنري هم نمي‌تواند در اين زمينه به اندازه تئاتر موثر باشد.
وي با قدرداني از مدرس آلماني تئاتر گفت: در ايران نيز اساتيد برجسته‌اي داريم كه در زمينه نمايش خلاق فعاليت مي‌كنند اما هدف ما اين بود كه از تجربه‌هاي ارزشمند مدرسان ديگر كشورها نيز در اين زمينه استفاده كنيم و شركت كنندگان را از ميان مربيان كانون از 30 استان كشور انتخاب كرديم تا اين تجربه‌ها در همه استان‌ها و شهرها به مربيان كانون كودكان و نوجوانان منتقل شود.
دومين كارگاه آموزشي پروفسور كريستل هوفمن در ايران روز 28 دي در تهران به كار خود پايان داد.
اين مدرس آلماني در سال 1385 نيز دوره‌اي را براي مربيان كانون برپا مرده بود.
