به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی جشنواره فیلم فجر؛ عباس کریمی روزنامه‌نگار در گفتگو با ستاد خبری سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر زوایای مختلف جلسات پرسش و پاسخ فیلم‌ها را بررسی کرد.
وی در ادامه گفت: وجود جلسه نقد و بررسی در جشنواره از پایه صورت مسئله‌ای غلط است؛ چرا که به دلیل فضای جشنواره‌ای و خستگی مفرط حضار به ویژه اهالی رسانه بستر مناسبی برای نقد وجود ندارد و باید به صورت جلسات پرسش و پاسخ باشد تا حاضران پرسش‌های خود را پیرامون ابهامات یا مسائل مربوط به فیلم‌ها بپرسند؛ چرا که حضور عوامل فیلم فرصت مغتنمی برای این موضوع است اما نقد را می‌شود با حضور منتقد به تنهایی یا با یکی از عوامل نیز بعدها برگزار کرد.
کریمی دلیل اصلی اینکه فیلمسازان از منتقدان فاصله می‌گیرند را مشروعیت نداشتن نقد در سینما از دیدگاه عمده اهالی سینما دانست و گفت: بسیاری از کارگردانان نسبت به مقوله نقد نظر مثبتی ندارند و از شروع جلسه نسبت به منتقد گارد می‌گیرند. از سویی برخی مناسبات ناسالم موجود در فضای نقد سینمای ایران از قبیل حضور منتقد‌نماها، نبود مرز حقیقی میان خبرنگار با منتقد و افراط و تفریط در نقد که باعث نامنصفانه بودن آن می‌شود، به این مسئله دامن می‌زند.
وی در راستای بهبود جلسات پرسش و پاسخ جشنواره اذعان کرد: این جلسات باید فقط حالت پرسش و پاسخ داشته باشند و از دادن مانیفست و نظرات شخصی و دغدغه‌های خاص فردی در آنها جلوگیری شود. پرسش کنندگان باید با توجه به محدودیت زمانی پرسش خود را روشن و بدون اظهار نظر و تحلیل بیان کنند و عوامل فیلم هم باید با صداقت و بدون جبهه‌گیری پاسخ دهند.
وی ادامه داد: متاسفانه فضای نقد سینمای ایران متاثر از خود آن است و افرادی که بنا به هر دلیلی به شهرت می‌رسند حس مالکیت بر نقد سینمای ایران را پیدا می‌کنند و نمی‌توانند حضور افکار تازه و منتقدان دیگری را که قلمی توانا اما ارتباطاتی محدود دارند، تحمل کنند. متاسفانه عمده جشنواره‌ها یا همایش‌های مربوط به سینما نیز فقط از این افراد استفاده می‌کنند و این می‌شود که بقیه در سایه می‌مانند. برخی از خبرنگاران نیز به صرف داشتن اطلاعات سینمایی احساس منتقد بودن کرده و مشکل را دو چندان می‌کنند.
او در پایان گفت: در این میان بیشترین ضربه را منتقدانی متحمل می‌شوند که بنا بر ضرورت شغلی کار رسانه‌ای خبری دارند که نه خبرنگار محسوب می‌شوند و نه منتقد! در حالی که برخی از این دوستان قلم‌های توانایی دارند که متاسفانه به دلیل تنگ نظری برخی دیگر یا نبود محل ارائه مناسب نقد بلااستفاده مانده است. جشنواره فیلم فجر می‌توانست محل خوبی برای کشف این افراد و بهره‌وری صحیح از قلم آنها باشد که البته تاکنون این اتفاق نیفتاده است.
