عاجزيم بگويم مخاطبان سينما انگشت‌شمار شده‌اند در پي انتشار بيانيه شوراي عالي تهيه‌كنندگان و پيشنهاد اين بيانيه مبني بر حذف سينماداران از بحث تصميم‌گيري در اكران، محمد اشرفي رييس انجمن سينماداران گفت: متاسفانه بسياري از صحبت‌هاي اين دوستان جاي نگراني دارد و من نمي‌دانم آنها با چه دانشي چنين صحبت‌هايي را مطرح مي‌كنند.
به گزارش هنر نيوز ،رييس انجمن سينماداران در گفت‌وگويي با ايسنا، اظهار كرد: باور ندارم كه اين بيانيه توسط شوراي عالي تهيه‌كنندگان كه شامل مجمع فيلمسازان، كانون تهيه‌كنندگان و انجمن تهيه‌كنندگان مستقل است منتشر شده باشد، چرا كه مي‌دانم در اين صنف افرادي كاردان و آگاه به نحوه‌ي اكران حضور دارند و به خوبي مي‌دانند كه انتخاب فيلم‌ها با سينمادار نيست.
وي ادامه داد: ما اكنون 30 سال است كه در اكران فيلم‌هاي بسيار ضعيف، بي‌محتوا و با كيفيت پايين با سازندگان آنها شريك بوده‌ايم، حال چگونه است كه حق انتخاب نداريم؟!
اشرفي گفت: تاكنون هم ما در انتخاب فيلم‌ها هيچ دخالتي نداشته‌ايم و همين فيلم‌هايي كه توسط تهيه‌كنندگان حمايت شده و در اين اواخر بسيار هم تنزل پيدا كرده را اكران مي‌كنيم، فيلم‌هايي كه با نداشتن سوژه سالن‌هاي سينما را به نابودي كشانده است. ما در بيان عاجزيم كه بگوييم چگونه با اين فيلم‌ها مخاطبان سينما انگشت‌شمار شده است. من نمي‌دانم آيا بسياري از همين فيلم‌ها كه ما هم در اكران آنها شريكيم آيا واقعا كوچك‌ترين بار فرهنگي را به همراه دارند كه سينماداران بخواهند در اكران يا عدم اكران آنها اصرار كنند؟!
مدير سينما «ماندانا» در عين حال به شكايت‌هاي مخاطبان از برخي فيلم‌ها اشاره كرد و افزود: گاه دامنه شكايت‌هاي مخاطبان به جايي مي‌رسد كه حتي پس از تماشاي فيلم به مدير سينما هم توهين مي‌كنند و فكر مي‌كنند كه مدير سينما در اين وضعيت نقش دارد و فيلم بدي انتخاب كرده در حالي‌كه در بسياري موارد واقعا سينمادار انتخاب ديگري ندارد.
اشرفي يادآور شد: از اول سال 89 را در نظر بگيريد و ببينيد تاكنون چه فيلم‌هايي اكران شده است؟ آيا اين فيلم‌ها رقيب مهمي داشته‌اند كه بخواهيم بگوييم سينماداران در اكران آنها دست داشته‌اند؟ متاسفانه به قدري اين بيانيه مضحك است كه من تعجب مي‌كنم، چگونه تهيه‌كنندگان به خودشان اجازه انتشار آن و توهين به صنف ما را داده‌اند؟
رييس انجمن سينماداران در بخش ديگري از صحبت‌هايش به اشاره اين بيانيه به بحث نمايش فوتبال در سالن‌ها پرداخت و خاطرنشان كرد: بهتر است در اين زمينه مغلطه نكنند. مگر پخش فوتبال در چند سالن بوده است؟ تازه اين برنامه پس از سانس‌هاي مقرر فيلم‌ها بوده و هيچ ضرري براي اكران آنها نداشته و تازه مخاطبان بيشتري را به سينماها كشانده است، سينمادار با كدام مخاطب بايد چرخه‌ي اقتصادي سينما را راه بيندازد؟!
وي با تاكيد بر راه‌هاي مختلف كسب درآمد براي صاحبان فيلم، اظهار كرد: سازندگان فيلم‌ها از امكانات متعددي چون فروش اثر به رسانه‌هاي تصويري، نمايش در فرهنگسراها و جشنواره‌هاي مختلف با هواپيمايي و ... بهره مي‌برند، اما سينمادار هيچ حق انتخابي ندارد و براي همين است كه طي اين 30 سال تعداد سالن‌هاي ما از 500 سالن به 270 يا 280 سالن رسيده است. حال چطور اين افراد ادعا مي‌كنند كه سينماداران در اين مساله نقش اساسي دارند؟
اين سينمادار معتقد است:متاسفانه عرصه سينما جولانگاه افرادي شده كه با بودجه‌هاي دولتي فيلم‌هاي ناموفق مي‌سازند و مي‌خواهند به زور اين فيلم‌ها را به خورد مردم بدهند. اين افراد با وجود اين كه فيلم‌هايشان از نظر كيفي سطحي بسيار پايين دارد به خود اجازه مي‌دهند كه در تمام امور دخالت داشته باشند.
وي ادامه داد: سال‌هاست سينماداران واقعا زنگ خطر را شنيده‌اند و به همه مسوولان كشور اين موضوع را گوشزد كرده‌اند، اما گويي اهالي سينما تازه اين موضوع را شنيده‌اند كه فيلم‌هاي سينما ضعيف و سخيف است. اكنون حتي همه مسوولان كشور هم مي‌دانند كه سينمادار‌ها در توليد و اكران نقشي نداشته و حتي از حق انتخاب هم بهره نمي‌برند.
رييس انجمن سينماداران كه به گفته‌ي خودش اين روزها از انجمن مرخصي گرفته است، معتقد است: با توجه به فيلم‌هايي كه ساخته و اكران مي‌شوند طرح چنين مسائلي بسيار خنده‌دار است. وقتي فيلم‌هاي ما حتي نمي‌توانند ده درصد سالن‌ها را پر كنند، اين افراد چطور از سالن‌هاي بيشتر مي‌گويند؟ آيا بهتر نيست ابتدا همين سالن‌ها را پوشش بدهيم و بعد از كمبود سالن دم بزنيم؟ متاسفانه بسياري از صحبت‌هاي اين دوستان جاي نگراني دارد و من نمي‌دانم آنها با چه دانشي اين صحبت ها را مطرح مي‌كنند.
