تذکری درباره‌ی ضرورت ارزیابی تله‌فیلم‌ها
تاريخ : يکشنبه ۱۳ ارديبهشت ۱۳۸۸ ساعت ۱۵:۱۳
تولید انبوه « تله‌فیلم » در سالهای اخیر و پخش پرشتاب آنها از شبکه‌های مختلف تلویزیون ضرورت تحلیل کارشناسی و نقد و بررسی همه جانبه‌ی این پدیده فراگیر در رسانه ملی را دو چندان کرده است.
چند سال پیش عزت‌ا... ضرغامی بدون مقدمه اعلام کرد : صدا و سیما دیگر حاضر نیست هزینه‌ی سینما را بپردازد و از این پس این سازمان به جای سرمایه‌گذاری در ساخت آثار سینمایی ( 35 میلیمتری )، پول و توان خود را در ساخت تله‌فیلم ( فیلم‌های داستانی تلویزیونی 90 دقیقه‌ای ) متمرکز خواهد ساخت.
سازمان صدا و سیما، اعم از معاونت سیما، سیما فیلم، شبکه‌های مختلف و حتی مراکز استانی به تکاپو افتادند و ماحصل همه آن تلاش‌ها، مجموعه‌ی بیشمار تله‌فیلم‌هایی است که طی یکسال گذشته شبکه‌های محترم سیما در روزهای تعطیل و اواسط هفته و گاه اوایل و اواخر هفته تقدیم بینندگان خود می‌کنند.
فاجعه وقتی تشدید می‌شود که مدیران فهیم رسانه‌ی ملی در زیرنویس‌ها، اعلام برنامه‌ها و تبلیغات و آنونس‌های خود، عنوان محترم « فیلم سینمایی » را بر این تله‌فیلم‌ها اطلاق می‌کنند. گذشته از مباحث حقوقی و نظری و تاریخی مترتب بر این موضوع، بحث اصلی که هم به مردم به عنوان ولی نعمت همه ما و هم به مدیران محترم صدا و سیما به عنوان خدمتگزاران مردم مربوط می‌شود به " محتوا" و " کیفیت " این تله‌فیلم‌ها برمی‌گردد.
انبوه تله‌فیلم‌هایی که گویی همه از یک آبشخور فکری تغذیه می‌کنند
و هدف همه‌ی آنها تحمیق مردم و به اصطلاح خود صدا و سیمایی‌ها، سرگرم‌سازی مخاطب می‌باشد.
تله‌فیلم‌هایی که اکثر سازندگان آنها، اسامی نا آشنا، جوان‌هایی تازه‌کار و تکنسین‌هایی از دانشکده آمده ولی فاقد کمترین خلاقیت و نگاه زیبایی‌شناسانه‌ی تصویری می‌باشند. تله‌فیلم‌هایی که در بهره‌گیری از ابتدایی‌ترین اصول سینمایی و جذابیت‌های بصری، توانایی آن را ندارند که حتی پیرزن‌ها و پیرمردهای تنها در خانه را تا تیتراژ پایانی پای تلویزیون بنشانند.
تله‌فیلم‌هایی که مجوز پرداختن به هیچیک از موضوعات و مسائل مهم روز اجتماعی ندارند و سوژه‌هایی را محور قصه‌های خود می‌کنند که پرش گوشه‌ی پیراهن هیچکس را نگیرد و هیچ بازخورد و بازتاب منفی از ناحیه‌ی هیچ قشر، گروه و صنفی برنتابد.
تله‌فیلم‌هایی که فیلم‌نامه‌های آنها داد می‌زند فیلمنامه‌نویس محترم جز به تحویل به موقع چک‌های اول، دوم و سوم خود از ساختمان اداری جام‌جم با تب نگارش یک اثر ادبی- فرهنگی نیندیشیده است.
تله‌فیلم‌هایی که خانواده‌های بیشمار اقشار محروم و مستضعف جامعه را که جز پای تلویزیون نشستن و فیلم و سریال دیدن سرگرمی کم‌هزینه‌تری ندارند محکوم می‌کند در خانه بنشینند و این تله فیلم‌ها را همراه با بغضی تلخ فرو خورده و دم بالا نیاورند.
