نادر طالب‌زاده گفت: رده‌بندی سینماگران تبعیض بین آن‌ها نیست.

نادر طالب‌زاده در پاسخ به این پرسش که، پس از تغییرات در معاونت سینمایی و بنیاد فارابی یکی از مباحثی که مورد تاکید معاونت سینمایی بود مسأله ساخت آثار فاخر در حوزه سینما است؛ آیا این رویکرد رویکرد مناسبی درحوزه سینما ایران می‌تواند باشد یا خیر گفت: به زعم من این روال؛ روال خوب و منطقی‌ای است و سینماگران نباید بگذارند این روالی که برای ساخت آثار فاخر شکل گرفته از بین برود، این حرکت باید به شکل فرایندی فراگیر ادامه داده شود و طبیعی است که ادامۀ این روند بدون حمایت همگانی و به‌ویژه دولتی امکان‌پذیر نخواهد بود.

وی ادامه داد: اما اگر بخواهیم مصداق بیاوریم و به جدیدترین اثر فاخری که ساخته شده اشاره کنیم، اولین اثری که به ذهنمان می‌رسد فیلم «ملک سلیمان»، به کارگردانی «شهریار بحرانی» و تهیه‌کنندگی «مجتبی فرآورده» است که می‌توان به عنوان یک کار خوب از آن یاد کرد که تبدیل به یک کار قابل ارائه در عرصۀ سینمای ملی و جهانی شد.

وی افزود: «ملک سلیمان» دارای مضمونی خوب بود و ساختی قابل قبول داشت که البته با حمایت فارابی هم همراه بود.

کارگردان فیلم «بشارت منجی» در مورد مبحث «استاندارد‌سازی» که دغدغه معاونت سینمایی بود بیان داشت:

زمان زیادی است که بحث «استاندارد‌کردن» بخش فنی سینما مورد توجه بوده؛ توجهی همه‌جانبه چه از طرف سینماگران و چه از طرف مسئولین که البته اهمیت زیادی هم دارد. به نظر من هر چقدر قدرت اقتصادی و سیاسی یک کشور بیشتر باشد سینمای آن کشور هم به استاندارد مورد نظر (البته نظرم به صورت خاص در مورد سینما در معنای عام است) نزدیکتر می‌شود و با پیشرفت همه‌جانبۀ یک کشور این استاندارد به مرز جهانی شدن می‌رسد، استانداردی که همه به‌دنبال آن هستیم.

این کارگردان ادامه داد: همیشه این‌طور بوده که نه‌تنها سینما بلکه تمامی رسانه‌های یک کشور با قدرت سیاسی، اقتصادی و حتی نظامی آن کشور ارتباط مستقیم داشته پس می‌توان گفت با افزایش قدرت کشور سینمای ما هم به سمت استاندارد شدن در سینمای بین‌الملل پیش می‌ورد.

رده‌بندی کارگردانان و تهیه‌کنندگان در سینما مسألۀ دیگری در حوزه سینماست که به تازگی (در معاونت جدید) مطرح شده است طالب‌زاده در این باب معتقد است: اگرچه این مسأله می‌تواند تاثیر مناسبی داشته باشد اما نباید اینگونه در میان اهالی سینما تعبیر شود که رده‌بندی در سینما به معنای این است که کارگردان یا تهیه‌کننده‌ای در ردۀ بالا و افرادی دیگر در طبقه‌ای پایین‌تر قرار دارند، در صورتی که شاید کارگردان یا تهیه‌کننده‌ای که در رتبۀ پایین قرار می‌گیرد جایگاهش آن نبوده و شاید فرصتی برایش پیش نیامده که کار قابل قبول و مناسبی ارائه کند؛ پس اگر این تعبیر به وجود نیاید که تبعیض در سینما رخ داده است این طرح می‌تواند مطلوب باشد. اما آسیب دیگری که ممکن است دامن این طرح را بگیرد این است که شاید این رده‌بندی انگیزۀ کار را از سینماگران بگیرد البته شاید هم ایجاد انگیزه کند که در کل اگر قرار بر این تصمیم باشد باید کار کارشناسی زیادی صورت گیرد.

امیر حسین مکاریانی