محمود گبرلو در يادداشتي بر فيلم «اخراجي‌ها2» با ابراز اين كه از نيروهاي فيلمساز متعهد انتظار بيشتري مي‌رود، نوشته است: «اخراجي‌ها2» از لحاظ ساختار سينمايي نيز قابل دفاع نيست.


محمود گبرلو، منتقد سينما، در يادداشتي با عنوان [«اخراجي‌ها» يك فريب است] درباره «اخراجي‌ها2» نوشته است: اكثر قريب به اتفاق رزمندگان سال‌هاي دفاع مقدس جوانان پر شور ، عاقل و آگاه و علاقمند به انقلاب و امام بودند كه داوطلبانه در جبهه‌ها حضور داشتند و بار اصلي پيروزي‌ها و رشادت‌ها بر دوش آنان بود. تعداد اندكي از افراد ديگر، مثل برخي شخصيت‌هاي «اخراجي‌ها2» كه فقط در برخي محله‌هاي تهران زندگي مي‌كردند، حضور داشتند كه نقش اصلي را در جنگ نداشتند.


وي در ادامه آورده است: بنابراين نمي‌توان به بهانه حضور اندكي از افراد كه به بهانه‌اي به جبهه آمده بودند و بعد هم احتمالاً متحول شدند همه فضاي جبهه و رزمندگان را به حضور اين چند نفر تعميم داد.اين توهين به بسياري از شهدا ، ايثارگران آگاه و انديشمند است كه با رشادت خود در جبهه تحول عظيم معنوي ايجاد كردند.


گبرلو با بيان اين مطلب كه وحدت ملي بين مردم با لمپن‌بازي و هجو ايجاد نمي‌شود، گفت: بلكه با سوق دادن مردم به سمت فطرت پاك و ارائه الگوهاي متناسب با آن از جمله شخصيت‌هاي جبهه‌ها و يا مبارزان ، انقلابيون و متفكرين و ... خود به خود وحدت ملي ايجاد مي‌شود.


اين منتقد سينما اخراجي‌هاي 1و 2 را بيانيه كارگردان نسبت به عملكرد غلط برخي افراد انقلابي در سال‌هاي دور و تحليل و نگرش جديد او از تفاهم و دوستي بين مردم در فضاي جديد دانست و افزود: در صورتي كه اين اتحاد و همدلي سالهاست بين مردم انقلابي و متدين وجود دارد و همين اتحاد نيز كشور را تا كنون به جلو برده و طبيعي است در اين سالها، برخي افراد مسير ديگري را طي كردند و تمايلي به روحيه انقلابي و يا خدمت به كشور و وطن نداشتند بنابراين دليلي ندارد با اصرار و يا با ترفندهاي سينمايي از آنان بخواهيم با ملت همراه و همدل شوند.


وي مي‌گويد: كساني چنين رفتار مي‌كنند كه احساس مي‌كنند در يك دوره‌اي نتوانستند با عموم مردم ارتباط برقرار كنند و حال با احساس خطر از مردم مي خواهند برخي رفتار هاي غلط گذشته را فراموش كرده و به وحدت ملي بيانديشند.


در يادداشت گبرلو آمده است: «اخراجي‌ها2» از لحاظ ساختار سينمايي نيز قابل دفاع نيست. چون ملغمه‌اي از موضوعات و مضامين مختلف است كه بدون پرداخت درست به يك جمع‌بندي عجولانه رسيده است.در شرايط امروز مردم نياز به سرگرمي و شادابي دارند و چون متأسفانه متوليان فرهنگي در اين عرصه زير صفر عمل كردند، چنين فيلم هايي از فروش بالايي برخوردار خواهند شد.


اين منتقد سينما با اشاره به فروش بالاي فيلم آورده: فروش بالا نمي‌تواند مبناي قضاوت باشد كه بپذيريم مردم از مضمون فيلم هم استقبال مي‌كنند بلكه نياز به سرگرمي و ايجاد لحظات كميك و تمسخر مخصوصاً وارد شدن به حريم‌هايي كه زماني غيرارزشي و غير اخلاقي تعريف مي‌شد مردم را به سينما كشانده است ضمن آنكه فضاي موجود سينماي ايران گرايش به ساده پسندي پيدا كرده و ذائقه مردم را تغيير داده است!


در انتهاي اين يادداشت آمده است: از اين جهت كه پس از انقلاب بسياري از مردم با سينما آشتي مجدد كردند و پذيرفتند با خانواده مي‌توان وارد سينما شد، خوشحالم و فروش بالاي يك فيلم باعث رونق گردش اقتصادي سينما مي‌شود اما از نيروهاي فيلمساز متعهد انتظار مي‌رود تن به هر شرايطي براي آشتي مجدد با مردم با سينما و يا آرمان‌ها و ارزش‌ها ندهند. صد درصد خودشان متضرر خواهند شد.