اين ويژه نامه در قالب بخش‌هايي چون كادوي تولد، چون كوچه باغهاي انديشه، طنازي احساس، ارادت اديبانه، عرش ادب، تحفه درويش و آنچه گذشت، به بيان برخي ويژگي‌ها و شخصيت امام موسي كاظم (ع) و متن‌هاي ادبي در وصف اين امام بزرگوار پرداخته است.
در بخش كوچه باغهاي انديشه مطالبي با عنوان‌هاي چشمها را بايد شست، يك جرعه آفتاب (چند حديث ناب)، دعاي عجيب امام براي شفاي درد خليفه، داستان والي اهواز و نامه امام كاظم، زني خوش سرانجام (مادري كه از روم آمد)، احوالي از امام كاظم نمي‌پرسي؟، آورده‌اند كه... (بر بال خاطرات امام)، كتابستان حضرت كاظم (كتابشناسي) و مراحل زندگي امام موسي بن جعفر (ع)، ارايه شده است.
در مطلب يك جرعه آفتاب از چشمه سار حضرت كاظم احاديثي به نقل از امام موسي كاظم (ع) به چشم مي‌خورد از جمله اينكه:
- حكمت را به افراد نادان نياموزيد؟ زيرا به آن ستم مي‌كنيد و از اهلش دريغ نداريد كه به آن ستم روا داشته ايد.
- نرم خو و ملايم باش؟ زيرا نرمش، نيكو و كج خلقي، شوم و مذموم است، به درستي كه نرمش و نيكوكاري و خوش اخلاقي، خانه را آباد مي‌كند و بر روزي مي افزايد.
- برترين چيزي كه بنده به وسيله آن به خداوند نزديك مي‌شود، پس از شناخت خدا نماز و نيكي به پدر و مادر و ترك حسد و خودپسندي و تكبر است.
- هركس در وجودش پنددهنده اي نداشته باشد، دشمنش بر او مسلط مي‌شود.
- وقتي به كودكان وعده‌اي داديد، وفا كنيد؟ زيرا مي‌پندارند شما روزي دهنده آنها هستيد. خداوند براي هيچ چيز به اندازه تجاوز به حقوق زنان و كودكان خشمگين نمي‌شود.
در مطلب كتابستان حضرت كاظم (ع) نيز ۳۰عنوان كتاب كه با موضوع كرامات و فعاليت‌هاي هفتمين پيشواي شيعيان، امام موسي كاظم (ع) در زمينه‌هاي گوناگون سياسي، ديني و اعتقادي به رشته تحرير درآمده، اشاره شده است.
امير دلها (تحليلي بر سيره حضرت) عنوان ديگر مطلب درج شده در اين ويژه نامه است كه در بخشي از آن مي‌خوانيم: راجع به نهمين معصوم و هفتمين امام همام حضرت كاظم عليه السلام كه در سال ۱۲۸هجري قمري متولد شدند، و به ظاهر سي و پنج سال، از عمر پنجاه و پنج ساله شان را سكاندار قلوب بشر در راه مانده بودند، مي‌توان از ابعاد مختلف سخن گفت.
بعد تاريخي، بعد كلامي، بعد عرفاني، بعد سياسي و... اما آنچه شاكله سئوال اصلي مرا شكل داده است اين است كه چه بعدي از ابعاد وجودي اين امام همام چاره ساز دردي از دردهاي بي‌درمان ماست.
امام را كاظم لقب داده اند. او را صابر خوانده اند. به او صالح گفته اند.
او را امين و عبدالصالح خدا دانسته اند.
امام كاظم (ع)، امام دين و دنياي بشريت است. پيام او كه از لقبش هويداست، صرفا پيامي اخلاقي و مذهبي نيست. پيام او به تبع شخصيت همه جانبه و كامل او، در تمام عرصه‌هاي فرهنگي، سياسي، اجتماعي، اقتصادي و... انسان ساري و جاري است.
كاظم، فقط كاظم نبوده است. صابر فقط صابر نبوده است. صالح فقط صالح نبوده است. نه، بهتر است بگويم همه اينها بوده است، اما همه اينها كاظم نيست.
به كاظم علاوه بر اين همه، عاشق هم مي‌توان لقب داد، مثل ساير ائمه عليهم السلام. كه فرمود: والذين آمنوا اشد حبا لله؟ آنان كه ايمان آورده اند، بيشترين محبت را به خدا دارند، (يعني عاشق خدايند).
كاظم، فقط اين طور نبود كه با زحمت خشمش را مهار كند و با منت از طرف انتقام نگيرد، بلكه او وقتي بر كسي خشم مي‌گرفت، او را مي‌بخشيد، نه فقط اينكه ببخشد، بلكه به جاي تنبيه و توبيخ از راه نيكي وارد مي‌شد و احسان سرشار خويش را بر آن شخصي كه او را خشمگين نموده بود، ارزاني مي‌داشت.
در بخش طنازي احساس نيز اشعاري با عنوان‌هاي ماه شكر خند، ستاره درخشان، جام محبت و عيساي قرآن ديده مي‌شود.
ارادت اديبانه عنوان ديگر مطلب ارايه شده در اين ويژه نامه است كه در آن متن‌هاي ادبي با مدح حضرت امام موسي كاظم (ع) آورده شده كه برخي از عناوين اين متن‌ها شامل در جست جوي تو (مردي حيرت انگيز)، ما امت مظلوم عشقيم، رسيدن به خير آقا!، سلام بر سجاده‌اي كه از اشكهايت خيس شد، واپسين ارمغان تو، سلام بر كاظم، فرزند نور، كاظم‌ترين بنده خدا، ترنمهاي گم شده عشق پيدا شدند و بشارت هفتم است.
در بخش عرض ادب اين ويژه نامه نيز زيارتنامه حضرت موسي بن جعفر به صورت صوتي و در بخش تحفه درويش كتابخانه تخصصي امام كاظم (ع) و امام كاظم (ع) در تبيان ! آورده شده است.
