دبیر علمی هم اندیشی نقد روان‌کاوانه هنر، در خصوص موضوع این هم اندیشی گفت:« نقد روان‌کاوانه هنر، موضوع کار تمامی روایت‌ها، متون نوشتاری، تصویری، تجسمی و هر متنی که در رسانه هنری و ادبی آفریده شده و در دسترس است، می‌تواند باشد. بنابر این، نقد روان‌کاوانه بر خلاف تصور برخی که حوزه این نقد را منحصر به داستان ، نمایش یا فیلم می‌دانند، هر متنی اعم از پلیسی، ادبی، تغزلی ، حماسی و ... را در برمی‌گیرد و می‌توان متون مختلف را از منظر روان‌کاوی مورد تحلیل و بررسی قرار داد.»


این استاد دانشگاه در ادامه افزود :« نقد روان‌کاوانه، تلاش دارد تا به تحلیلی از ناخودآگاه تک‌تک شخصیت‌های یک قصه، عناصر یک نقش، رویدادها و یا ناخودآگاه روای بپردازد، اما در ضمن می‌تواند ناخودآگاه مولف را نیز در نظر داشته باشد.»


محمد صنعتی در خصوص چگونگی تشکیل گروه و برنامه‌های آینده گفت: «در آغاز تشکیل گروه نقد روان‌کاوانه، افراد گروه بر حسب مهارت ، دانش و علاقه‌مندی انتخاب شدند و نخستین هم اندیشی، به ارائه مقالاتی از همین گروه اختصاص دارد تا فتح بابی باشد برای پژوهشگران، دانشجویان و ... که می‌خواهند در این حوزه فعالیت داشته باشند. در همین راستا کلیه مقالاتی را که در هم‌اندیشی‌ها و همایش‌ها ارائه می‌شود، منتشر خواهد شد. همچنین بنا به نیاز مخاطبان، برگزاری کارگاه‌های آموزشی نیز از جمله برنامه‌های پیش بینی شده است که بنا به امکاناتی که در اختیار گروه گذاشته می‌شود، انشاءالله اجرا خواهد شد.»


دبیر علمی گروه نقد روان‌کاوانه هنر درخصوص منابع اطلاعاتی موجود در این زمینه ، ادامه داد: «ما متاسفانه در این حوزه به لحاظ منابع، بسیار فقیر هستیم. همانطور که در برخی دیگر علوم هم ممکن است دچار این فقر باشیم؛ اما همین احساس نیاز به داشتن منابع اطلاعاتی و به‌دست آوردن دانش ، امری است که لزوم تشکیل گروه‌های پژوهشی را تبیین می‌کند. چرا که با تشکیل این گروه‌ها تبادل رای و اندیشه تسریع شده و اندیشه‌های نو زاییده می‌شوند. »


وی در خصوص پیشینه‌های تحقیقاتی و گروه‌های مطالعاتی در این زمینه گفت: « در گذشته گروه‌هایی در مراکزی چون بیمارستان روزبه یا دانشگاه تهران تشکیل شده بود، این گروه‌ها در جهت آموزش‌های بالینی و بهبود شرایط بیماران تلاش می‌کردند که این امر جزء کارهای پژوهشی صرف محسوب نمی‌شد و بیشتر جنبه‌های گوناگون درمان را مد نظر داشت. البته اغلب استادان به تنهایی، یا در غالب گروه‌های کوچک دو تا سه نفره، به امر تحقیقات مبادرت داشته و تالیفاتی نیز دارند.»


 محمد صنعتی در خصوص واحدهای درسی و فعالیت‌های تحقیقاتی دانشجویان، به برگزاری اولین کنگره «روان درمانی پویا» در دانشگاه شهید بهشتی اشاره کرد و متذکر شد :« بسیار خرسندم از این‌که در اسفند ماه  امسال، شاهد دو برنامه در زمینه روان‌کاوی هستم. چرا که امروزه به دلیل وجود وسائل ارتباطی و پیشرفت سریع جامعه، ما با قشر عظیمی از دانشجویان پرتلاش مواجه هستیم که در بسیاری از موارد یک گام جلوتر از دانشگاه‌ها و مباحث علمی حرکت می‌کنند و متأسفانه هیچ واحد درسی در دانشگاه‌ها در خصوص نقد روان‌کاوانه هنر تعریف نشده است. به همین منظور شایسته است بسیاری از این مباحث در قالب هم‌اندیشی و همایش از سوی استادانی که سال‌ها در این مباحث کار کرده و تجربیاتی کسب کرده‌اند ارائه‌شود تا راهگشای پویندگان علم و فرهنگ در جامعه باشد.»


دبیر علمی این هم اندیشی در پایان افزود: «گروه نقد روان‌کاوانه هنر، برای نخستین بار به شکل سازمان یافته با اهدافی مشخص در فرهنگستان هنر تشکیل شده و تلاش می‌کند تا این رویکرد به عنوان یک رویکرد تحلیلی و نقد، در زمینه‌های فرهنگی و هنری شکل گیرد و زمینه آشنایی و آگاهی تمامی اقشار مردم را نسبت به مباحث ارائه‌شده و اهمیت این دانش در زندگی فردی و اجتماعی فراهم سازد. همچنین تمامی یافته‌های علمی ارائه شده در جهت مطالعات کاربردی در زمینه درمان بیماران قرار گیرد.»