به گزارش فارس، از حدود 300 سال پيش كه خاورشناسان اروپايي با ادبيات مشرق زمين آشنا شدند با نوعي اشتياق به ترجمه و پژوهش درباره آثار كهن ادبيات فارسي پرداختند.
در اين ميان، آثار سعدي و به ويژه «گلستان» او جايگاهي خاص در نظر آنان داشته و از قرن هفدهم ميلادي با ترجمه همين كتاب شهرت سعدي روز افزون شد.
سال 1634 نخستين ترجمه از آثار سعدي به فرانسه انجام شد. در اين سال تنها بخش‌هايي از «گلستان» او انتخاب و در فرانسه منتشر شد.
آنطور كه مشخص است فرانسوي‌ها نخستين كساني بوده‌اند كه با زبان و انديشه سعدي آشنا شده‌اند. پس از فرانسوي‌ها اين آلماني‌ها بودند كه «گلستان» را ترجمه كردند.
آلماني‌ها يك سال بعد از فرانسوي‌ها «گلستان» را از زبان فرانسه به آلماني ترجمه و منتشر كردند.
در همان قرن هفدهم «گلستان» به زبان لاتيني ترجمه شد و در آمستردام منتشر شد.
هلندي‌ها در سال 1654 «گلستان» را به زبان خود ترجمه كردند.
حدود يك قرن و نيم بعد انگليسي‌ها توانستند اين كتاب را به زبان انگليسي بخوانند. «گلستان» سال 1774 به اين زبان ترجمه شد.
در مجموع فرانسوي‌ها، آلماني‌ها و انگليسي‌ها بيشترين ترجمه را از آثار سعدي داشتند.
جواد حديدي، پژوهشگر فقيد ادبيات تطبيقي در كتاب خود با عنوان «از سعدي تا آراگون» نوشته است: در قرن نوزدهم «گلستان» و «بوستان» سعدي سه بار به فرانسه، هفت بار به انگليسي و 9 بار به آلماني ترجمه و منتشر شد.
سعدي در مقايسه با ديگر شاعران كهن فارسي اين اقبال را داشته كه پيشتر از ديگران و حتي پيشتر از همشهري خود در سرزمين‌هاي ديگر معرفي و شناخته شود.
نخستين كسي كه اشعار حافظ را ترجمه كرد ويليام جونز بود. او يك انگليسي بود كه در قرن هجدهم به هند آمد و برخي از غزليات حافظ را به انگليسي برگرداند.
با اين حجم از ترجمه‌ها از دو اثر مهم سعدي گزافه نيست اگر گفته شود فرزانگان و فرهيختگان اروپايي از قرن هجدهم به بعد با نام سعدي و انديشه‌هاي او در «گلستان» و «بوستان» آشنا شدند.
هِردِر، گوته، هوگو، لافونتن، لامارتين، مونتسكيو، پوشكين و امرسون از جمله كساني بوده‌اند كه در آثارشان از انديشه و حكايات سعدي استفاده كرده‌اند.
باريه دومنار، مترجم «بوستان» به زبان فرانسه، درباره نفوذ سعدي در اروپا مي‏گويد: از تمام گويندگان شرقي، سعدي تنها شاعري است كه اروپائيان او را درك كرده‌اند و علت اين افتخار و اعتبار «گلستان» اوست كه جامع تمامي صفات جمال‏شناسي نوين است.
«بوستان» و «گلستان» در قرن سزدهم ميلادي نوشته شده‌اند.