كارگردان فيلم «برخورد خيلي نزديك» گفت: در اين فيلم ما دنبال نشانه‌ها مي‌گرديم، در جاي جاي قصه، عشق «مسعود» به «نرگس» و بقيه احساسات نظير خشم و نفرت با نشانه قابل درك است، در حقيقت در «برخورد خيلي نزديك» نشانه‌ها حرف مي‌زنند.
به گزارش هنر نیوز به نقل از فارس،نشست نقد و بررسي فيلم «برخورد خيلي نزديك» با حضور «اسماعيل مهين‌دوست» (كارگردان)، «فرشاد محمدي» (مدير فيلمبردار)، «آناهيتا نعمتي» (بازيگر)، «حميدرضا شعيري» (منتقد) و «بهزاد صديقي» (منتقد و مجري) در فرهنگسراي انقلاب برگزار شد.
بنابراين گزارش، در ابتداي اين نشست «بهزاد صديقي» با متفاوت خواندن ساختار روايي فيلم (روايت داستان از زاويه ديد چندين شخصيت) از «اسماعيل مهين‌دوست» در مورد علت انتخاب سوژه خيانت و پرداخت روايي خاص آن در فيلم «برخورد خيلي نزديك» سوال كرد كه وي در پاسخ، اظهار داشت: روايت غير خطي را براي داستان اين فيلم مناسب ديده‌ام، بنابراين سعي كردم با فلاش بك‌ها و از آغاز به پايان رساندن قصه، ذهن مخاطب را فعال كنم و درست مثل شخصيت‌هاي فيلم كه هر كدام از موضوعي واحد قضاوت‌هاي متفاوت دارند، تماشاگران هم به همين نقطه از قضاوت در نگاه به فيلم برسد.
وي در ادامه افزود: گرچه به نظر مي‌رسد موضوع خيانت سوژه‌اي تكراري است، اما از نظر من در اين جا تنوع در نگاه به سوژه مطرح است و حتي خيانت به معناي معمول به كار نرفته است تا جايي كه خبري از مثلث يا مربع عشقي نيست.
در ادامه اين نشست «حميدرضا شعيري» با اشاره به نكته كه «برخورد خيلي نزديك» فيلم فرم است، خاطرنشان كرد: در فيلم «برخورد خيلي نزديك» ساختار از محتوا سبقت مي‌گيرد و محتوا مجبور است خود را با فرم تطبيق دهد و نتيجه تبديل به هزار تويي مي‌شود كه مخاطبان در آن گم مي‌شوند.
شعيري ادامه داد: تيتراژ فيلم نوعي نشانه است، در ابتداي تيتراژ، عنوان فيلم «برخورد نزديك» است، سپس دوربين بر مي‌گردد و با باز كردن يك ابرو و تغيير رنگ، عنوان به «برخورد خيلي نزديك» تغيير پيدا مي‌كند و اين دستكاري، غلو و بازپردازي تيتراژ در سير داستان براي مخاطبان به تصوير كشيده مي‌شود.
اين منتقد در ادامه افزود: نشانه‌ها در عروسك‌هاي به هم چسبيده، سكانس حل شدن قرص در آب و شيرجه دو دختر بچه در استخر، با توجه به مضمون فيلم، بسيار ملموس است.
بنابر اين گزارش، «اسماعيل ميهن‌دوست» در راستاي نظرات «حميدرضا شعيري» اظهار داشت: در اين فيلم ما دنبال نشانه‌ها مي‌گرديم، در جاي جاي قصه اين فيلم، عشق «مسعود» (حميد رضا پگاه) به «نرگس» (آناهيتا نعمتي) و بقيه احساسات نظير خشم و نفرت با نشانه قابل درك است، در حقيقت در «برخورد خيلي نزديك» نشانه‌ها حرف مي‌زنند.
به گزارش فارس، در ادامه اين نشست «حميد رضا شعيري» ضمن اشاره به روايت نامنظم و پيچيدگي داستان، تك بعدي بودن شخصيت «نرگس»، عكس‌العمل‌هايش را باعث تعجب دانست.
در ادامه اين نشست «آناهيتا نعمتي» با ابراز خوشحالي از ايفاي نقش «نرگس» در اين فيلم آن را نوعي كليشه‌شكني خواند و در خصوص كاراكتر «نرگس»، اظهار داشت: چون كل فيلم، پيچيده است، اگر قرار بود شخصيت «نرگس» هم پيچيده باشد، پيش از آن كه هوش مخاطب سنجيده شود، تماشاگر را دچار سر درگمي مي‌كرد و قصه از ريتم مي‌افتاد.
نعمتي در ادامه افزود: واكنش‌هاي «نرگس» آن قدرها هم معمولي نيست، نه از قهر خبري است نه داد و فرياد، خيلي ساده به جايي پناه مي‌برد كه «مسعود» از آن اطلاع دارد. در ضمن تك بعدي بودن كاراكتر «نرگس» در تضاد با «ناهيد» (لادن مستوفي) جلوه پيدا مي‌كند و اين در گريم پر رنگ «ناهيد» و صورت تقريبا بي‌رنگ «نرگس» نيز نمود پيدا مي‌كند.
در ادامه «حميد رضا شعيري» با اشاره به واكنش سريع و شتاب‌زده «نرگس» مبني بر تنظيم دادخوست طلاق در مورد واكنش‌هاي «نرگس» از «اسماعيل مهين‌دوست» سوال كرد كه وي در پاسخ، خاطرنشان كرد: اين كاراكتر برون‌گرا است و زماني كه فكر مي‌كند به او خيانت شده دچار بهت ناشي از شكست در شرط بندي مي‌شود تا عملكرد «مسعود»، ما سعي كرديم اين معضل را خلاف معمول در قشر متمول جامعه نمايش دهيم.
بنابر اين گزارش، «بهزاد صديقي» با شفاف خواندن فرم فيلم و استفاده از نور در شخصيت‌پردازي بهتر، از «فرشاد محمدي» در مورد چگونگي انتخاب لوكيشن و نوع نورپردازي فيلم سوال كرد كه وي در پاسخ، اظهار داشت: من آرزوي همكاري در اين فيلم را داشتم چرا كه پلان‌ها در فيلم‌نامه به نوعي مونتاژ شده بود و فضاسازي بسيار خوب اتفاق افتاده بود.
فيلمبردار فيلم سينمايي «آل» ادامه داد: من در اين فيلم سعي كرده‌ام با نورپردازي روي صورت كاراكترها و به عمد از روشنايي به تاريكي حركت كردن تا قوه تخيل بيننده فعال شود، گرچه گاهي اوقات سياهي توهم‌زا است.
در ادامه يكي از حضار ضمن تشكر از به تصوير كشيدن پاكي سيماي مرد ايراني با وجود داشتن تمامي ابزارهاي شيطنت، پايان خوش فيلم را مورد انتقاد قرار داد و گفت: اين پايان خوش از شدت وخيم بودن موضوع محوري داستان (خيانت) مي‌كاهد و هشدار حفظ فاصله در روابط و دقت در رفتارهايمان با ديگران را كمرنگ مي‌كند كه «اسماعيل ميهن‌دوست» در پاسخ، خاطرنشان كرد: در سكانس پاياني به هوش آمدن «ناهيد» با توجه مشكل فراموشي كه به آن دچار شده آنچنان خوشايند نيست حتي سرگرد نيز در پيغام تلفني متذكر مي‌شود كه نمي‌داند اين خبر خوب است يا خير.
بنابراين گزارش، در پايان اين نشست «اسماعيل ميهن‌دوست» گفت: در هر حال من معتقدم فيلم وقتي ساخته مي‌شود ديگر متعلق به كارگردان نيست بلكه به تماشاگر تعلق دارد و هر كس حق دارد فيلم را از نگاه خود برداشت كند گرچه اين برداشت با زبان بصري اثر هماهنگ نباشد.
اين مراسم راس ساعت 22 با اهداي لوح تقدير به مدعوين پايان يافت.
