به گزارش خبرنگار ادبي فارس، «حسن انوشه» در مراسم «‌در ستايش حكيم توس» كه عصر چهارشنبه در كاخ نياوران برگزار شد،‌بيان داشت: شاهنامه در ميان عرب‌ها سرگذشتي مانند رباعيات خيام دارد كه مستقيما از زبان فارسي ترجمه نشده‌است. رباعيات خيام را كسي به اسم "نظام الدين اصفهاني" اولين بار در جهان عرب معرفي كرد و از آن پس مغفول ماند. عرب‌ها خيام را در حوزه رياضيات و فلسفه مي‌شناختند اما از رباعياتش چيزي نمي‌دانستند. در قرن بيستم هم با ترجمه‌اي كه "ادوارد فيتزجرالد" از رباعيات خيام داد جهان غرب را با آن‌ها آشنا كرد.
وي ادامه داد: سابقه آشنايي عرب‌ها با آثار حماسي ايران به روزگار پيش از اسلام مي‌رسد. وجود نام‌هايي مانند « قابوس» كه معرب كلمه « كاووس» است ، از آشنايي عرب‌ها با اساطير و حماسه‌هاي ملي ايران خبر مي‌دهد.
« انوشه» در خصوص حماسه‌هايي كه در ادبيات عرب وجود دارد، تصريح كرد: داستان‌هاي حماسي عرب از گونه داستانهاي عاميانه و رمانس است و از دوره‌هاي خاص حماسي و پهلواني سخن نمي‌گويد، چون در حوزه حماسه عرب‌ها حرفي براي گفتن نداشتند.
«رئيس دانشنامه ادب پارسي» در خصوص «‌شاهنامه در جهان ترك زبانان» خاطر نشان كرد: شاهنامه به فرمان آخرين پادشاه از ممالك برجي توسط « شريف عاملي» در طول 10 سال به تركي ترجمه شد و در سال917 ميلادي به پايان رسيد كه كامل‌ترين ترجمه تا به امروز است و در سال 1999 در آنكارا به چاپ رسيد.
« محمد حسين طوسي وند» رئيس بنياد فردوسي نيز در اين مراسم بيان داشت: فردوسي شخصي است كه هويت ملي و فرهنگي ما را به رشته تحرير درآورد و در جهان كمتر اثري با شاهنامه فردوسي از نظر كمي و كيفي قابل برابري است.
وي در خصوص بحث « پزشكي در شاهنامه» اظهار داشت: يونانيان پزشكي را از ايرانيان آموختند و بقراط حكيم در كتابش تمام الفاظ فارسي و هندي را استفاده كرده است.
وي پس از آن به ارايه بحث‌هاي تخصصي در حوزه پزشكي در شاهنامه پرداخت.