فيلم سينمايي «شيرين» ساخته «عباس كيارستمي» روز گذشته در هفتمين گردهمايي بزرگ تصوير سال (دربخش جشنواره فيلم تصوير) در خانه هنرمندان ايران نمايش داده و جلسه پرسش و پاسخ با حضور «سيف‌الله صمديان»، «جواد طوسي»، «محمدرضا دلپاك» و «احمد طالبي‌نژاد» برگزار شد.
«عباس كيارستمي» در اين نشست با بيان اين كه توصيه مي‌كنم كساني كه ديدن فيلم براي بار اول برايشان سخت بود، يك بار ديگر «شيرين» را ببينند و در دفعه دوم تحمل آن دشوار نيست، اظهار داشت: اگرچه بسياري فيلم را در قالب سي‌دي و دي‌وي‌دي تماشا كرده‌‌اند ولي ديدن فيلم در تنهايي و جمعي و در سالن سينما تفاوت دارد.
كيارستمي در بخشي از نشست گفت: من هميشه به مخاطب فكر كرده‌ام و سينما برايم بدون مخاطب معنايي ندارد. دغدغه من اين نيست كه منتقدان يا مخاطبان درباره فيلم چه نظري دارند، اين به معناي ناديده گرفتن نقش مخاطب نيست اما من دنبال تجربه كردن در سينما هستم.
وي در ادامه اظهار داشت: «شيرين» يكي از سخت‌ترين تجربه‌هاي من بود و دو سال براي ساخت آن زحمت كشيده‌ام و در نهايت هم كمترين پاداش مادي و معنوي را برايم داشته است همچنين تدوين اين فيلم 5 ماه طول كشيد.
عباس كيارستمي با بيان اين كه ساخت «شيرين» براي من تمام شده و دوست ندارم درباره آن صحبت كنم، اضافه كرد: «شيرين» فيلم آخر من است و از آن جلوتر نمي‌روم.
وي در ادامه عنوان كرد كه «شيرين» را 50 بار ديده‌ است و گفت: من فيلم «سونات پاييزي» سال‌ها پيش ديدم و به خاطر داشتم كه در يكي از سكانس‌هاي آن فيلم، اشكي در چشم دختر بود كه نمي‌ريخت. من يك بار ديگر آن فيلم را به خاطر اين صحنه ديدم. در فيلم شيرين هم اتفاق‌هايي كه در صورت بازيگرها ديده مي‌شود، مهم است. مي‌توان فيلم را بدون صدا ديد و به دريافت‌هاي تازه‌اي رسيد. ممكن است اين تصويرها مانع پيوند مخاطب ايراني شود اما مخاطب خارجي كه اين بازيگران را نمي‌شناسد، طور ديگري با فيلم همراه مي‌شود.
وي در ادامه نشست گفت: «شيرين» آلبومي از بازيگران زن سينماي ما است. اين فيلم مي‌توانست اكران شود و تماشاگرش را داشته باشد و اگر فروشي نداشت از پرده سينماها برداشته شود. مدت‌هاست درخواست پروانه ساخت و نمايش نكرده‌ام و ديگر اين كار را نمي‌كنم گرچه سال‌ها است كه توقع اكران فيلم‌هايم را ندارم.
«جواد طوسي» هم در اين نشست با اشاره به اين كه بعضي از فيلم‌هاي كيارستمي را دوست دارد و بعضي را نمي‌پسندد، گفت: فيلمسازي با سابقه كيارستمي، هنرمندي است كه مي‌تواند آثاري بسازد كه به سرزمينش تعلق داشته باشد. در دوره‌اي اين نگاه تجربي با رويكردي اجتماعي همراه بود و حاصل آن فيلم‌هايي چون «گزارش»، «مسافر» و «لباس براي عروسي» است.
وي اضافه كرد: «شيرين» فيلمي قابل دفاع و اداي ديني به سينما با استفاده از عوامل سينما است. بازيگرها در اين فيلم توانسته‌اند واقعيت عيني خود را بروز بدهند.