مشاور رئيس جمهور در امور هنري معتقد است روند هدايت فيلمها به سمت توقيف شدن دامي است كه مخالفان فكري وزير ارشاد براي او طراحي كرده‌اند...
به گزارش هنرنيوز «جواد شمقدري» در گفت‌وگو با خبرنگار سينمايي فارس به مناسبت «سي سال سينماي پس از انقلاب» با اشاره به مسير سينماي انقلاب اسلامي از سال 57 تا به امروز، استحاله فيلمسازان انقلابي در مسير حركتي خود، تنيده نشدن انديشه ناب انقلاب اسلامي در حوزه سينما، توقف براي رسيدن به تعريف به عنوان يكي از موانع براي رسيدن به سينماي انقلاب اسلامي، نداشتن باور انقلابي توسط بخشي از مديريت سينمايي و تلويزيوني پس از انقلاب و همچنين انتقاد از جريان مديريتي سينما در دوره اصلاحات (كه تنها در حد افتخار كردن انديشه‌هاي امام را باور داشت)، از برخي فيلمسازان و فيلمها نيز كه از آنها به عنوان نماينده تقابل با انديشه‌هاي امام نام برد، به شدت انتقاد كرد.
مشاور هنري رئيس جمهور در بخشي از اين گفت‌وگو با اشاره به موضوع توقيف برخي فيلمها گفت كه در اين باره نمي‌توان حكم كلي صادر كرد. فيلم‌هايي كه توقيف مي‌شوند ممكن است برخي با تشخيص درست باشد اما توقيف چهار فيلم ديگر اشتباه باشد. يعني يك سياست شفاف و روشني وجود ندارد كه بخواهيم بگوئيم فيلمها بر اين مبنا و اساس توقيف مي‌شوند و معتقدم كه يك طرح و توطئه‌اي وجود دارد كه باعث مي شود فيلمها در اين مسير به توقيف منتهي شوند.
شمقدري خاطرنشان كرد: البته در پي اين مسير امكان دارد كه يكي دو فيلم واقعا توقيف شوند اما من معتقدم كه روند توقيف فيلمها و مجوز نمايش نگرفتن فيلمها بيش از اين كه ناشي از يك ديدگاه شفاف باشد، ناشي از يك طرح و توطئه است.
«مشاور هنري رئيس جمهور» تأكيد كرد: اشكال از نظر من اينست كه چرا مديريت در عرصه فرهنگ نمي‌آيد تا اين طرح‌ها و توطئه‌ها را شناسايي و نگاه شفاف خود را حاكم كند.
وي افزود: بنده با شخص وزير در حوزه نگاه، تفكر و انديشه هيچ مشكلي نداريم و هر دو خواسته‌هاي فكري و آرمان‌هاي‌مان يكي است، اما اشكال من اين است كه آن مديريتي كه در حوزه فرهنگ و ارشاد جاري مي‌شود نمي‌تواند تشخيص دهد كه اين موضوع طرح و توطئه است.
جواد شمقدري در ادامه گفت‌وگوي خود با خبرنگار سينمايي فارس با دام دانستن روند توقيف فيلمها گفت:در كنار اين اتفاقا بعضي جرياناتي كه كاملا در تضاد فكري و تقابل جدي هستند با انديشه ما -كه وزير هم شامل اين انديشه مي‌شود- دارند در حاشيه كار خود را انجام مي‌دهند و ضمن ادامه سياست هاي خود به مسيرشان نيز تداوم مي‌بخشند.
«جواد شمقدري» در بخشي از اين گفت‌وگوي دو ساعته اظهار داشت: يكي از موانعي كه در راه رسيدن به سينماي انقلاب اسلامي طراحي و ساخته شد اين بود كه براي رسيدن به تعريف، سينماي انقلاب اسلامي را متوقف كنيم. در حالي كه امام(ره) وقتي خواستند نهضت‌شان را شروع كنند نيامدند اول تعريف‌ها را روشن كنند، بالاخره شالوده اين فرهنگ و انديشه در تاروپود وجود امام تحقق پيدا كرده بود و در تاروپود انديشه، روش و سكنات ياران امام نيز تحقق پيدا كرده بود، لذا وقتي كه حركت مي‌كردند، خود به خود به يك نقطه مشترك مي‌رسيدند و بدون اين كه بخواهند همديگر را ببينند، از فاصله دور و بعيد به يك تصميم مي‌رسيدند.
وي افزود: پس لازم نبود كه خيلي بخواهيم سينماي انقلاب اسلامي تعريف كنيم، بلكه لازم بود هنرمند و فيلمسازي را كه باورهاي ديني و انقلاب اسلامي، در وجود او خانه كرده باشد، پيدا و تربيت كنيم. بايد اين اتفاق مي‌افتاد نه اينكه بخواهيم در يك فضاي آكادميك باور‌هاي‌مان را تعريف كنيم و بعد به خورد آدم‌هايي كه خيلي هم باور ندارند، اين را تزريق كنيم، كه اين نتيجه‌اي ندارد.
مشاور هنري رئيس‌جمهور خاطرنشان كرد: اين حركت تربيتي و تحول از درون بايد شكل مي‌گرفت اما اين اتفاق نيفتاد، چرا؟ چون بخشي از آن مديريتي كه آمد در جريان مديريت سينمايي و تلويزيوني قرار گرفت اين باور را نداشت و خودش به اين نقطه نرسيده بود.
شمقدري تاكيد كرد: در واقع بزرگ‌ترين مشكل ما اين بود كه مديران و برنامه‌ريزان سينمايي بايد كساني مي‌بودند كه خودشان اين باور انقلابي در وجودشان شكل گرفته بود، كساني كه امام را با همان ويژگي‌هاي امام قبول داشتند، نه اينكه بخشي از امام را قبول داشته باشند اما بخش ديگرش را نه. بعضي از اين‌ها بيشتر متأثر از جريان تفكر روشنفكري مذهبي بودند تا جريان ناب حضرت امام. اين نقطه اصلي بود و اين جريان در دانشگاه‌ها، در حوزه نقد و مطبوعات، صداوسيما و ساير رسانه‌ها هم به شدت نفوذ داشت و بر سينما هم كه سيطره كامل داشت و اين بزرگ‌ترين مانع بود.
وي تصريح كرد: در سال 72 با آمدن آقاي لاريجاني اين جريان مديريتي تقريبا از رأس وزارت ارشاد خارج شد، و با برخي از تحولات در پستو قرار گرفت. البته اين جريان هيچ‌گاه قطع نشد و هيچ‌وقت از فعاليت بازنماند اما در آن مقطع يك‌مقدار رفت و در حاشيه قرار گرفت.
شمقدري گفت: در ادامه ديديم كه اين جريان دوباره در سال 76 و اين بار ديگر بدون هيچ‌گونه مانع، مخالف و منتقد جدي، آمد در رأس قرار گرفت و تقريبا منويات اصلي خود را بروز داد و اين در حالي بود كه تا آن مقطع، ابا داشت كه صريحا نظراتش را بيان كند.
مشاور هنري رئيس‌جمهور در بخشي ديگر از گفت‌وگوي خود با فارس اظهار داشت: به هر ترتيب بخشي از اين تفكر را شما در سينما هم مي‌توانيد ربطش را ببينيد،اما خيلي خفيف، مثلا وقتي گفتند كه جنگ جنگ قدرت است در حالي كه امام مي‌گفتند: «جنگ ما جنگ حق و باطل است»، مي‌بينيم كه فيلمي ساخته مي‌شود و بيشترين و سنگين‌ترين بودجه را براي يك فيلم جنگي مي‌گذارند كه اتفاقا اين فيلم مي‌خواهد بگويد كه جنگ، جنگ قدرت و جنگ زر و تزوير است، مثل فيلم «دوئل». پس اين كار تحقق پيدا كرد. يعني بروز بيروني‌اش را ما داريم مي‌بينيم.
شمقدري گفت: از اين مباني شما باز هم مي‌توانيد پيدا كنيد، مثلا فيلم «بوي كافور عطر ياس» بخشي از اين تفكر و انديشه خودش را دارد نشان مي دهد، در فيلم «خانه‌اي روي آب» نوعي از اين تفكر و انديشه زيرآب‌زني دارد خودش را نشان مي‌دهد و خيلي از فيلم‌هاي ديگر كه ما مي‌توانيم يك ليستي بياوريم كه اين‌ها اين تقابل و تعريض به تفكر امام و انقلاب اسلامي را در فيلمها شروع كردند.
