رماني درباره بمباران شيميايي سردشت نوشته شد
11 دی 1386 ساعت 13:46
نويسنده «آنجا كه برفها آب نميشوند» كه فارغالتحصيل روانشناسي است، در گفتوگو با خبرنگار ادبي خبرگزاري فارس، اين رمان را روانشناختي توصيف كرد و گفت: تمام تلاش من اين بود كه در اين رمان به صورت جدي از روانشناسي استفاده كنم.
محمدي با بيان اينكه اين رمان اكنون در مرحله ويرايش فني است و هفته آينده به نشر «چشمه» سپرده ميشود، افزود: بمباران شيميايي سردشت محور اصلي رمان است، اما داستان در تهران و طي سه روز اتفاق ميافتد.
اين داستاننويس ادامه داد: من براي نوشتن اين رمان، به اطلاعاتي درباره بمباران شيميايي سردشت نياز داشتم، كه علاوه بر مطالعه در زمينه اين بمباران وحشيانه، با بازماندگان و حتي پزشكاني كه مجروحان اين حادثه را معالجه كرده بودند، ديدار و گفتوگو كردم.
محمدي درباره حجم و نوع نثر اين رمان اضافه كرد: اين رمان كه به سه بخش و بيست فصل تقسيم شده، حدود 150 صفحه خواهد داشت. سعي كردهام از زبان و نثر بسيار ساده و در عين حال جذاب استفاده كنم تا رمان براي مخاطب خوشخوان باشد.
اين نويسنده كه متولد 1350 است، پيش از اين مجموعه داستان «خدا اشتباه نميكند»، داستان كودك «دفترچهاي كه مثل هيچ دفتري نيست» و زندگينامه داستاني «عبدالعظيم غريب» را نوشته است.
بمباران شيميايي سردشت در كردستان ايران از جمله جناياتي است كه توسط عراق در جنگ تحميلي رخ داد. اين بمباران، قبل از بمباران شيميايي حلبچه اتفاق افتاد.
سردشت بعدازظهر روز هفتم تير ماه سال 1366 در حالي كه جنگ در اوج خود بود، بمباران شيميايي شد و اولين شهري بود كه بعد از جنگ جهاني اول و تصويب كنوانسيونهاي منع سلاحهاي شيميايي مورد حمله شيميايي قرار گرفت و با توجه به گازهاي شيميايي استفاده شده، اين بمباران به مراتب بدتر و فاجعه آميزتر از بمباران حلبچه بود.
مردم در سردشت اطلاعي از عوارض و چگونگي مقابله با حملات شيميايي نداشتند و به همين دليل هزاران نفر قرباني اين حادثه شدند.
منبع: فارس
کد خبر: 420
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcjfyexzuqe8.sfu.html