هنر نیوز - فيلمي براي دوست داشتن

نگاهي به فيلم هاي ايراني به نمايش در آمده در بيست و هفتمين جشنواره فيلم فجر - (١٦)

«زمانی برای دوست داشتن» - کارگردان : ابراهیم فروزش - فیلمنامه نویس : حسن لعلی - تهیه کننده :‌ علیرضا سبط احمدی - بازیگران : محسن طنابنده، نگین صدق گویا، بهناز جعفری،‌ رضا شمایی،‌ محراب رضایی، علیرضا مظفری، علی اکبر بیات و بازیگر نوجوان : محمدعلی شادمان

... مرد میانسالی که تکنیسین فنی است در تأسیسات پارس جنوبی از حقوق و مزایای مطلوبی برخوردار است که با پیام های مکرر زنش به تهران باز می گردد. آنها پسر بزرگ تری به نام کوروش دارند که باهوش و دارای سلامت کامل است و پسر کوچک شان بابک با محدودیت های جسمی همراه است اما از نظر هوشی در سطح بالاست. کوروش جدیت و باهوشی بابک را تحمل نمی کند و مدام او را کتک می زند. کوروش برای این کار از سوی مادر و دیگران ملامت می شود که اثر منفی بر روی درس خوانی اش می گذارد. پدر مصلحت را در آن می بیند که به خاطر خود بابک و جلوگیری از آسیب پذیری کوروش، بهتر است بابک را در مرکز کهریزک بگذارند اما زن موافق نیست. مرد بابک را به آنجا می برد و زن فردای آن روز بابک را برمی گرداند. معلم که از موضوع با خبر می شود بین آنها آشتی به وجود می آورد و خود به بابک تدریس می کند و چند ماه بعد در مرکز آموزش و پرورش منطقه وی از امتحانات موفق بیرون آمده و در کلاس درس در کنار کوروش و بقیه می نشیند و کوروش و پدرش این بار از صمیم قلب با وی آشتی می کنند و...

ابراهیم فروزش بعد از ساختن فیلم های جشنواره گرا و سیاه، این بار فیلمی در ستایش اراده معلول جسمی ساخته است که می تواند در داخل و خارج با استقبال گسترده ای روبرو گردد.

زمانی برای دوست داشتن،‌ همانند «پرنده کوچک خوشبختی 1366» (با معلولیت دیگر) فیلمی خوش ساخت با شخصیت پردازی پذیرفتنی و قصه ای پرکشش از آب درآمده است. باز هم مربی «معلم» آشتی دهنده آشتی ناپذیرها شده است. ضمن اینکه زمانی برای دوست داشتن بر واقعیت مهم تری تکیه می کند که فرزند معلول می تواند به غیر از تنها فرزند، فرزند چندمین باشد.

کار برجسته فروزش در این فیلم بر خلاف فیلم های مجیدی و مخملباف که همه ستمگری ها را متوجه معلول می سازند،‌ تنها بر یک تضاد «حسادت» تکیه کرده است که می تواند علاوه بر فرزند سالم و معلول در همه خانواده ها با شدت و ضعف کم و بیش بین بچه ها روی بدهد. مثل همیشه مادر است که از ادامه نسل دفاع می کند و باز هم معلم به عنوان اولین مسئول بعد از خانواده به کمک معلول می شتابد.

تنها ضعف عمده ای که به چشم می آید جای خالی مربی آموزشی متخصص همانند فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» است. آن هم در سال 1387 که هم آموزش و پرورش و هم پزشکی و پیراپزشکی به اندازه فن آوری همان مجتمع عظیم در فیلم «پارس جنوبی» از پیشرفت برخوردار است. به هر حال زمانی برای دوست داشتن، از فیلم های دوست داشتني جشنواره فیلم فجر 27 است.

"مجتني حبيبي"