اكبريصحت:
سينماي رسانهها، با پيشنهادهاي تخيلي ارتقا پيدا نميكند
23 آذر 1388 ساعت 16:29
«جليل اكبريصحت» در گفتوگو با خبرنگار سينمايي فارس گفت: شكل فعلي سينماي مطبوعات و رسانههاي گروهي، شايد شكل ايدهآل و مطلوب اهالي رسانه و خود جشنواره نباشد، اما ازميان همه گزينههايي كه در اين زمينه به ذهن ميرسد، شكل بهتري دارد.
وي افزود: من برحسب سابقه، قبل از اين كه كل بچههاي رسانهها در يك سينما جمع شوند، نيز در جشنواره حضور داشتهام و با توجه به نابساماني و پراكندگي حضور اهالي رسانه در جشنوارههاي قبل از سال 72، وضع موجود سينماي رسانهها را بهترين وضعيت ميدانم.
اكبريصحت گفت: در حال حاضر يك جرياني در كشور ما وجود دارد كه همه چيز را ميخواهد از اول بسازد اما به نظرم در اين زمينه، به صلاح نيست كه به نقطه اول برگرديم. البته اين بدان معني نيست كه اين وضع نميتواند از اين بهتر باشد.
وي ادامه داد: طبيعي است كه ما ميتوانيم عيبها و ايرادهاي اين سيستم را اصلاح كنيم.
اين روزنامهنگار گفت: در كل دنيا و در جشنوارههايي كه با گستردگي جشنواره فيلم فجر برگزار ميشود، حداقل فيلمي كه اكران ميكنند، صد فيلم است و روشي كه در برخورد با نمايندگان مطبوعات و رسانهها مورد استفاده قرار ميگيرد همين است كه در جشنواره فجر صورت ميگيرد و آنها هم، سعي ميكنند اهالي مطبوعات را در يك سالن سينما دور هم جمع كنند و جريانهاي اصلي جشنواره را براي آنها به نمايش بگذارند تا گرماي جشنواره، از سالن سينماي مطبوعات بيرون برود.
وي ادامه داد: با اين وجود، به خاطر اين كه ما سعي ميكنيم از هرچيز و هر روشي كه وجود دارد انتقاد كنيم و به دنبال چيز ديگري باشيم، دنبال تغيير در برپايي جشنواره و برنامه سينماي رسانهها هستيم اما هر تحولي در شرايط فعلي، شايد يكدستي و يكرنگي اين سالن سينما در ايام جشنواره از بين برود. ما در سالهاي مختلف ديدهايم كه داوران بخش جنبي و گروههاي مختلف را هم به سينماي رسانهها ميآورند. اين داوران هرچند آدمهاي مهمي هستند و كارشان هم مهم است، اما جنس و سنخيتشان با بچههاي مطبوعات و منتقد يكي نيست و اين موجب ميشود انتظاري كه مديران از آن سينما دارند، برآورده نشود... نكته ديگر، بده و بستان كاملا مستقيم جشنواره و فيلمها با اهالي رسانهاست. اگر جشنواره فيلمهاي خوبي داشته باشد، سينماي مطبوعات به رونق و شكوفايي جشنواره كمك ميكند و اگر جشنواره فيلم خوب نداشته باشد، اعضاي سينماي مطبوعات به نوبه خود هيچ كاري نميتوانند بكنند كه جشنواره را بهتر نشان دهند.
وي به فارس گفت: من معمولا هرساله زمزمههاي مختلفي را شنيدهايم كه آقا! وضعيت جشنواره در سينماي مطبوعات را از اين كه هست، تغيير دهيم و هميشه پاسخم اين بوده است كه با تغيير در وضعيت سينماي رسانهها و مطبوعات، قرار است به چه وضعي برسيم؟ آيا پيشنهاداتي كه مطرح است، پيشنهادات عملي است يا پيشنهاداتي است كه صرفا تخيلي است؟ واقعيت اين است كه ما كاخ جشنواره نداريم. واقعيت اين است كه پراكندگي سينماهاي ما زياد است. واقعيت اين است كه تعداد فيلمهايي كه ما ميتوانيم از يك مجموعه سينمايي نشان دهيم همين است كه هست. واقعيت اين است كه منتقد ما، به دليل اين كه شرايط اجتماعي فرهنگي كشور ما در حوزه سينما به سمتي ميرود كه از نقد فاصله ميگيرد، طبيعتا حضورش در جلسات نقد، رنگ ندارد.
در اين شرايط طبيعتا مثل سال پيش، گاه جماعت منتقد و جماعت سينماگر، به جاي نقد و تحمل نقد، به يكديگر ميپرند! چون هركدام از آنها، ميخواهد ثابت كند كه حقانيت بيشتري دارند. طبيعتا چنين روندي را نه مديران جشنواره ميپسندند و نه به رونق فيلم و سينما در كشور منجر ميشود.
وي ادامه داد: راه حل اين قضيه هم تعطيل كردن جلسات نقد و بررسي فيلمها نيست. راهحلش جدا كردن سالنهاي سينما نيست. راه حل، نديد گرفتن منتقدان نيست و راه حلش اين نيست كه سينماي مطبوعات و رسانهها را كمرونق كنيم. بايد سينما و مديران سينمايي ما عادت كنند كه صريحترين، شفافترين و تندترين نقدها را در ده روزي كه در جشنواره حضور دارند، بشنوند. همان كاري كه در دنياي سينما انجام ميگيرد. سينماي ما بايد عادت كند كه با جريانهاي درون خودش، نوعي همزيستي مسالمت آميز و روشنگرانه ايجاد كند. تمام حرفهها و جريانهاي سينمايي ميتوانند در طي ده روز جشنواره، ايرادها و مسائلشان را به گونهاي عيان كنند و باعث شوند كه سينماي ما رشد پيدا كند.
کد خبر: 6649
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcg.t93rak93ypr4a.html