نشست فيلم‌هاي كوتاه «يه روز قشنگ برفي» و «راديولوژي يك پُرتره» برگزار شد
24 دی 1388 ساعت 11:13
با حضور جمعي از هنرمندان و دست‌اندركاران سينما، دو فيلم كوتاه داستاني «يه روز قشنگ برفي» و «راديولوژي يك پُرتره» در سالن سينماحقيقت «مركز گسترش سينماي مستند و تجربي» به نمايش در آمد و سپس جلسه نقد و بررسي و گفت و گو با «ماهايا پطروسيان» و «امير توده‌روستا» كارگردانان اين دو فيلم برگزار گرديد.
به‌گزارش روابط عمومي مركز گسترش سينماي مستند و تجربي، در اين برنامه كه با حضور آتيلا پسياني و فاطمه نقوي، كوروش تهامي، بهرام دهقاني، طهماسب صلح‌جو، رامتين لوافي‌پور، ساسان سالور و جمع ديگري از فيلمسازان جوان و علاقمندان سينما برگزار گرديد، ابتدا «ماهايا پطروسيان» به چگونگي كارگرداني اولين فيلم خود «يه روز قشنگ برفي» اشاره كرد و گفت: «من قصد ساخت اين فيلم و اصولاً قصد كارگرداني را نداشتم. چون بسيار به بازيگري و بعد فيلمنامه‌نويسي علاقه دارم. اما «بچه مردم» جلال آل‌احمد، قصه‌اي بود كه سال‌ها قبل آنرا خوانده بودم و تأثير زيادي روي من گذاشته بود. به‌گونه‌اي كه در شرايط خاص، به ياد آدم‌هاي اين قصه بويژه زني كه بازگو كننده اين داستان تلخ است، مي‌افتم. البته من در تنهايي و تخيل خودم، تغييراتي در اين قصه بوجود آوردم و درگير آدم‌هاي ديگري هم شدم كه اساساً در داستان آل‌احمد وجود نداشتند و به عبارتي داستان را از نو ساختم و تصميم گرفتم كه آنرا روي كاغذ بياورم و بسيار علاقمند بودم تا نقش آن زن داستان را بازي كنم تا بتوانم بخش‌هاي ديگري از بازيگري‌ام كه تا به‌حال ديده نشده را نشان بدهم.»
وي افزود: «در اوايل علاقمند بودم كه كارگردان ديگري اين فيلم را كار كند و من تنها بازي كنم. با چند نفر از دوستان هم مشورت كردم و آنها گفتند كه بهتر است اين كار را خودم انجام بدهم. چون هر كارگردان ديگري ممكن است نگاه متفاوتي به داستان و تمام آن‌چه كه من تخيل كردم و نوشتم، داشته باشد. من مدت‌ها مردد بودم كه آيا دست به اين تجربه خطير بزنم يا خير. به‌هرحال اين تصميم را گرفتم و با كمك آقاي «امير توده‌روستا» كه كارهاي ايشان را قبلاً ديده بودم و قبول داشتم و با حمايت «مركز گسترش سينماي مستند و تجربي» كه همواره از فيلمسازان جوان و ايده‌هاي نو حمايت كرده است، موفق به ساخت اولين فيلم خود شدم.»
پطروسيان درخصوص درونمايه فيلمش كه به ويژه در سكانس پاياني آن نمايان مي‌شود نيز گفت: «انتهاي فيلم باز هست و نمي‌خواهم توضيحي راجع به آن بدهم كه چه اتفاقي بعد آن مي‌افتد. چون فكر مي‌كنم آن پنجره‌ي باز، نشان‌دهنده اين است كه به هر حال اين اتفاق همچنان در جريان است و مي‌تواند باقي بماند و چند پلان آخرين فيلم هم نمايانگر تنهايي آدم‌هايي است كه ما در طول فيلم، با آنها آشنا شديم و براي من، فيلم همين‌جا تمام مي‌شود.»
امير توده‌روستا كارگردان فيلم «راديولوژي يك پُرتره» كه فيلمش، در بخش مسابقه بيست و هشتمين جشنواره فيلم فجر پذيرفته شده نيز طي سخناني، با يادي از مرحوم «پيمان ابدي» كه نقش پُررنگي در اين فيلم داشت، عنوان كرد: «من در اين فيلم، از نااميدي و اميد صحبت به ميان آوردم. البته ممكن است كه در كليت فيلم و به شكل ظاهري، يك دور تسلسل اتفاق بيفتد، اما براي من اميد بيشتر اهميت دارد.»
وي با اشاره به داستان فيلم خود، تصريح كرد: «فردي با يك نيتي، از يك آسايشگاهي فرار مي‌كند، ولي شرايط بيروني نمي‌گذارد به اين نيت خود برسد. اما او ادامه مي‌دهد و در نهايت به هدف خود نزديك مي‌شود اما آنقدر مشكلات راه زياد بوده كه ديگر توانايي ادامه مسير را ندارد و سرانجام به همان جايي برمي‌گردد كه از ابتدا آنجابوده است.»
توده‌روستا در ادامه افزود: «در اين فيلم، سعي كرديم تا از همه ابزار استفاده كنيم، به ويژه در سكانس پاياني كه بازي آقاي تهامي به كاراكتر فيلم، ويژگي خاصي بخشيد.»
وي تأكيد كرد: «وقتي فيلمي مي‌سازيم كه كاراكتر اصلي آن حرف نمي‌زند و همه آدم‌ها و اشياء، به صورت كلي ديده مي‌شوند، اين مخاطب است كه قصه را مي‌سازد، نه نويسنده و عوامل فيلم. من اين مفاهيم را به تماشاگر انتقال دادم تا بتواند با كنار هم قراردادن آنها، به تحليل و قصه‌اي برسد كه مي‌تواند خيلي هم زيبا باشد.»
كوروش تهامي بازيگر مشهور سينما و تلويزيون كه در نقشي متفاوت، در «راديولوژي يك پرتره» ظاهر شده و بازي بسيار خوبي هم ارائه داده نيز در اين نشست گفت: «وقتي آقاي توده‌روستا اين فيلم را به من پيشنهاد كرد، مشغول بازي در يك سريال بودم و با تلاش بسيار توانستيم تا چند روزي، اين دو پروژه را با هم هماهنگ كنيم. «راديولوژي يك پرتره» خيلي كار عجيبي به نظرم مي‌آمد. من هميشه كارهاي كوتاه متفاوت را دوست دارم و در چند فيلم كوتاه كه پتانسيل لازم را داشته، بازي هم كردم. بايد بگويم كه اين فيلم را در 5 روز تصويربرداري كرديم، اما مجموعاً تجربه عجيبي براي من بود. ما در اين فيلم، از بدل استفاده كرديم و اولين بار بود كه من چنين تجربه‌اي مي‌كردم. مرحوم «پيمان ابدي» آدم عجيبي بود و به كارش خيلي مسلط بود و بسيار با برنامه‌ريزي كار مي‌كرد و همه جوانب امر را در نظر مي‌گرفت.»
تهامي در پايان گفت: «كل گروه براي توليد اين فيلم، رنج و مشقت زيادي را متحمل شدند و وقتي حاصل كار را مي‌بينم، بايد بگويم كه بسيار راضي هستم.»
روابط عمومي
مركز گسترش سينماي مستند و تجربي
کد خبر: 7033
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdce.x8fbjh87x9bij.html