«سايه» پا در هشتاد سالگي گذاشت
6 اسفند 1386 ساعت 10:53
به گزارش فارس، امروز هشتادمين سالروز تولد هوشنگ ابتهاج (سايه) است. وي سال 1306 در شهر رشت ديده به جهان گشود.
عمده‌ترين ويژگي شعر سايه در بين شاعران غزل‌سراي معاصر ارتباط او بين شعر كهن فارسي و شعر معاصر فارسي است.
سايه اگر چه كار شعر و شاعري را با سرودن شعرهاي عاشقانه شروع كرد ولي خيلي زود و به ويژه با دفتر شعر «شبگير» از يك سو و تحولات اجتماعي دهه 30 به شعر اجتماعي روي آورد.
بسياري از شعرشناسان غزل‌هاي او را بعد از حافظ بهترين غزل‌هاي شعر فارسي مي‌دانند و حتي برخي از غزل‌هاي او در رواني و فصاحت بر غزل‌هاي حافظ نيز برتري پيدا كرده است.
هوشنگ ابتهاج كه حدود 10 سالي است در آلمان زندگي مي‌كند بين سال‌هاي 1350 تا 1356 برنامه گل‌هاي تازه و گلچين هفته را در راديو ايران سرپرستي مي‌كرد.
سايه در اين برنامه‌هاي راديويي بيشترين توجه را به محمدرضا شجريان و موسيقي كلاسيك ايراني كرد.
«سراب»، «زمين»، «شبگير»، «سياه مشق»، «چند برگ از يلدا»، «يادگار خون سرو» و «سياه مشق» از دفترهاي شعر اوست.
شعر «حصار» از جمله غزل‌هاي سايه است كه در دفتر «تاسيان» منتشر شده است:
اي عاشقان، اي عاشقان پيمانه‌ها پر خون كنيد
و ز خون دل چون لاله‌ها رخساره‌ها گلگون كنيد
آمد يكي آتش‌سوار، بيرون جهيد از اين حصار
تا بر دمد خورشيد نو شب را ز خود بيرون كنيد
آن يوسف چون ماه را از چاه غم بيرون كشيد
در كلبه احزان چرا اين ناله محزون كنيد
از چشم ما آيينه‌اي در پيش آن مه رو نهيد
آن فتنه فتانه را بر خويشتن مفتون كنيد
ديوانه چون طغيان كند زنجير و زندان بشكند
از زلف ليلي حلقه‌اي در گردن مجنون كنيد
ديدم به خواب نيمه شب خورشيد و مه را لب به لب
تعبير اين خواب عجب، اي صبح‌خيزان، چون كنيد؟
نوري براي دوستان، دودي به چشم دشمنان
من دل بر آتش مي‌نهم، اين هيمه را افزون كنيد
زين تخت و تاج سرنگون تا كي رود سيلاب خون؟
اين تخت را ويران كنيد، اين تاج را وارون كنيد
چندين كه از خم در سبو خون دل ما مي‌رود
اي شاهدان بزم كين پيمانه‌ها پر خون كنيد
کد خبر: 1380
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcd.j0f2yt0sza26y.html