هنر نیوز - اختر چرخ ادب "پروين" است

سرويس فرهنگي برنا:
رخشنده اعتصامي مشهور به "پروين اعتصامي" 25 اسفندماه 1285 شمسي در تبريز متولد شد. در کودکي با پدر به تهران آمد. وي ادبيات فارسي و عرب را نزد پدر فرا گرفت.
پروين در هشت سالگي به شعر گفتن پرداخت و با به نظم کشيدن قطعات زيبا و لطيفي که پدرش از کتب خارجي (فرنگي-ترکي و عربي) ترجمه کرده بود به پرورش ذوق مي پرداخت.
در تير ماه سال 1303 شمسي دوره مدرسه دخترانه آمريکايي را که به سرپرستي خانم ميس شولر در ايران اداره مي شد با موفقيت به پايان برد و در جشن فراغت از تحصيل خطابه اي با عنوان" زن و تاريخ" ايراد کرد.
او در اين خطابه از ظلم مرد به شريک زندگي خويش که سهيم غم و شادي اوست سخن گفت.

ميس شولر، رئيس مدرسه آمريکايي دختران خاطرات خود را از تحصيل و تدريس پروين در آن مدرسه چنين بيان مي کند: "پروين، اگر چه در همان اوان تحصيل در مدرسه آمريکايي نيز معلومات فراوان داشت، اما تواضع ذاتيش به حدي بود که به فرا گرفتن مطلب و موضوع تازه اي که در دسترس خود مي يافت شوق وافر نشان مي داد."

در سال 1314 چاپ اول ديوان پروين اعتصامي به همت پدر اديب و گرانمايه اش منتشر شد.

منوچهر اکبري ، نويسنده مي گويد: "بي ترديد اشعار پروين از هويت و شخصيت زني دردمند، دلتنگ، بسيار عاطفي، جامعه گرا در شعر، نه در کنش و رفتار، نوگرا در عين حال مقيد به اصول، مردد بين تجدد و مدرنيسم، بهره مند از زباني صريح، منتقد و البته مايوس از شرايط حاکم عصر خويش خبر مي دهد."

پروين مدتي در کتابخانه دانشسراي عالي تهران سمت کتابداري داشت و به کار سرودن اشعار خود نيز ادامه داد. وي به مناظره توجه خاصي دارد و تحت تاثير سعدي و حافظ بوده و اشعارش ترکيبي است از دو سبک خراساني و سبک عراقي است.

اسدالله واحد، استاد دانشگاه تبريز ،درباره شعر پروين مي گويد: " اين زبان شعر پروين است که او را مقبول خاص و عام کرده و راهي در دل هاي اقشار مختلف باز کرده و مقبوليت اجتماعي به او داده است. شعر پروين اعتصامي در کنار خواص ،متوجه عموم مردم هم هست. مخاطب شعر اعتصامي تمام مردم اند، زيرا زبان او زبان مردم است."

ديوان اشعار پروين اعتصامي که شامل 6 هزار و 500 بيت از قصيده و مثنوي و قطعه است تاکنون چندين بار به چاپ رسيده است. اين شاعر نامدار در 34 سالگي و در شب 16 فروردين سال 1320 خورشيدي به دليل بيماري حصبه در تهران چشم از جهان فرو بست.

پروين براي سنگ مزار خود نيز قطعه اندوهباري سروده که هم اکنون بر سنگ مرقدش حک شده است:
"اين که خاک سيهش بالين است / اختر چرخ ادب پروين است / گر چه جز تلخي ز ايام نديد / هر چه خواهي سخنش شيرين است / صاحب آن همه گفتار امروز / سائل فاتحه و ياسين است / دوستان به که ز وي ياد کنند / دل بي دوست دلي غمگين است..."