مسعود فراستی :
با حذف سوبسید مادی و معنوی، فیلمساز را با مخاطب مواجه کنیم
12 آبان 1388 ساعت 13:35
مسعود فراستی گفت: با حذف سوبسید مادی و معنوی، فیلمساز را با مخاطب مواجه کنیم تا خودش تشخیص دهد که آیا فیلم‌اش مخاطب دارد یا ندارد و اصلا تکلیف‌اش با مخاطب چیست؟
به گزارش هنرنیوز به نقل از شبکه ایران،در چند روز گذشته اکران نامناسب فیلمهای فرهنگی و به دنبال آن مطرح ساختن بحث مافیای اکران زمینه‌ساز جدال سینماداران و فیلمسازان فرهنگی شد.
پس از اکران نامناسب فیلم سینمایی «صداها» کارگردان این فیلم طی نامه‌ای از ممانعت باندی شناخته شده در راه اکران این فیلم خبر داد و دیگر عوامل این فیلم با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند که چنانچه هر کدام از این سالن‌ها از قرار داد فیلم «صداها» سرپیچی کنند یا در زمان اکران در هنگام نمایش فیلم خللی ایجاد کنند دستی بالا زده و پای این عناصر غیرفرهنگی را از سینمای ایران خارج خواهند کرد.
اما چند روز پس از این ماجرا انتشار بیانیه جمعی از سینماگران عضو مجمع فیلمسازان سنیمای ایران به جدال سینماداران و فیلمسازان فرهنگی دامن زد.
46 تن از سینماگران کشورمان در این بیانیه نسبت به حذف سینمای مستقل هشدار داده و نسبت به اکران پی در پی "فیلمهای ضعیف" و وجود "مافیایی" که به واسطه مطامع مادی نمی گذارد "فیلمهای با کیفیت" اکران شوند، اعتراض کرده بودند.
در این رابطه با مسعود فراستی منتقد و کارشناس سینما در خصوص این مدعا یعنی، دفاتری که فیلمهای سطحی می‌سازند و براساس برخورداری از برخی روابط بدون هیچ مشکلی در زمان و مکان مناسب روانه اکران می‌شوند و آثاری که به صورت مستقل و با بار فرهنگی ساخته شده و با مشکل اکران مواجه می‌شوند، به گفت‌وگو نشستیم.
این منتقد و کارشناس سینما در گفت‌وگو با شبکه ایران اعلام کرد که فیلمساز مستقل و سینمای مستقل در ایران هنوز وجود واقعی ندارد و در شرایطی که فیلمساز باید از تهیه‌کننده کمک بگیرد، فیلمساز مستقل معنا پیدا نمی‌کند.
وی با بیان این‌نکته که فیلمسازهای ما در قالب سه دسته تعریف می‌شوند اظهار داشت: ما در سینمای ایران فیلمفارسی‌ساز داریم، فیلمساز جشنواره‌ای و فیلمساز روشنفکر. که در این بین فیلمفارسی‌سازها که بساز و بفروش هستند به حیات خود ادامه می‌دهند و جیب مردم را خالی می‌کنند. سینمای روشنفکر از آن طرف بام افتاده و جشنواره‌ای می‌شود و جایزه‌ها را درو می‌کند. و می‌ماند تعداد بسیار اندک فیلمسازی که فیلمهای خاص می‌سازند که آنها هم اگر می‌خواهند فیلم فرهنگی بسازند باید تشخیص دهند که باید مخاطب داشته باشند و آن وقت دنبال تهیه‌کننده خاص هم بگردند.
فراستی با تاکید بر این نکته که "ما سینمای مستقل نداریم، چرا که هنوز صاحب سینمای واقعی و ملی نشده‌ایم"، سوبسید را علت ساختار بیمار سینمای ایران عنوان کرده و افزود: سینمای سوبسیددار مشکل دارد. باید با حذف سوبسید مادی و معنوی، فیلمساز را با مخاطب مواجه کنیم تا خودش تشخیص دهد که آیا فیلم‌اش مخاطب دارد یا ندارد و اصلا تکلیف‌اش با مخاطب چیست؟ در این صورت فیلمساز نمی‌تواند مدعی شود که من مخاطب خاص دارم. که به اعتقاد من مخاطب خاص هم در ایران معنا ندارد چرا که مخاطب خاص وقتی معنا پیدا می‌کند که از دل مخاطب عام بیرون بیاید.
«نکته محرز این‌که "این هنر صنعت باید بفروشد" اما سینمادارها نباید متضرر شوند.» فراستی با بیان این جمله می‌افزاید: سینمادارها حق دارند فیلمی را که بیست هزار تومان در روز می‌فروشد نمایش ندهند و از طرف دیگر فیلمسازی که اهل فیلمفارسی نیست هم حق دارد؛ اما این دو حق در یک ساختار بیمار جمع نمی‌شود.
این منتقد سینما برای اصلاح این ساختار پیشنهاد می‌دهد: با نظارت معقول و حذف سوبسید می‌توان به سینمای غیر‌کلیشه‌ای سامان بخشید. با کمک کردن به فیلم‌هایی که با نمایش یک فرشته عنوان معناگرا به خود می‌گیرند و یکسری فیلمهای به اصطلاح ارزشی که قریب به اتفاق مخاطب ندارد، راه به جایی نمی‌بریم؛ فیلمی که مخاطب ندارد، ارزشی ندارد.
فراستی در پاسخ به این سوال که برای یاری سینمای معقول‌تری که در چرخه اکران ضربه می‌خورد چه باید کرد، خاطرنشان ساخت: همان‌طور که گفتم فیلمهای بسیار اندکی جزو این دسته قرار می‌گیرند که دولت می‌تواند با حمایت از سینمادارها و اختصاص چند سینمای محدود به اکران این فیلم‌ها کمک کند تا اگر مخاطب خاصی هم وجود دارد برود فیلم‌هایش را ببیند.بدون کمک به سینمادار و با شعار مرگ بر سینمادار نمی‌توان ادعای روشنفکری کرد.
کد خبر: 6293
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcb.9b0urhb5fiupr.html