هنر نیوز - صیغه؛ سوژه تازه‌ترین فیلم ضدایرانی

یک فیلم مستند ضد ایرانی به کارگردانی «سودابه مرتضایی» از 27 فروردین در اتریش به‌نمایش درآمده و همزمان با نمایش این فیلم ضد ایرانی کارگردان این مستند که یک مستند ساز ایرانی مقیم اتریش و از به اصطلاح فعالان حقوق زنان مي‌باشد، در گفتگویی با روزنامه «دی پرسه» به بیان اظهارات مغرضانه و غیر اخلاقی پرداخته است. به گزارش جهان، سودابه مرتضایی دومین فیلم بلند مستند خود را درباره صیغه (ازدواج موقت) ساخته است. این فیلم «در بازار دو جنس» نام دارد و از تاریخ ۱۶ آوریل (۲۷ فروردین) در اتریش اکران آن آغاز شده است. نخستین فیلم مستند او "فرزندان پیامبر" که در سال ۲۰۰۷ در اروپا به نمایش درآمد، درباره مراسم عزاداری ماه محرم در ایران بود. مرتضایی برای ساختن فیلم خود درباره صیغه به تنهایی به ... سفر می‌کند. در آنجا نمی‌خواهند به او به عنوان زنی تنها، در هتل یا میهمانسرا اتاق بدهند. وی در گزارش خود با توهین به زنان ایرانی برای روزنامه "دی پرسه"، چاپ وین، می‌نویسد: «زنانی که در ایران به تنهایی مسافرت می‌کنند، مظنونند به اینکه روسپی باشند! من مجبور شدم با پلیس منکرات صحبت کنم و از آنها استثنائا برای اتراق شبانه اجازه‌بگیرم. خود را زائر معرفی و در مورد دلیل سفرم سکوت کردم که همانا تحقیق در مورد صیغه بود.» مرتضایی درادامه گزارش مغرضانه خود با توهین به مردم اين شهر مقدس، می‌نویسد که تحقیق خود برای ساختن فیلم مستندش را در .... شروع کرده، چون این شهر به عنوان «بازار بورس صیغه» شناخته شده است. حین صحبت با کارمند دایره منکرات، احساس می‌کند که این کارمند با آمیخته‌ای از تمسخر، علاقه و انزجار به او می‌نگرد. چون به گفته این مستندساز محل دایره منکرات به طور معمول پذیرای دخترانی است که از خانه فرار کرده‌اند و پلیس آنها را در ترمینال اتوبوس دستگیر کرده است. مرتضایی مجبور می‌شود به پرسش‌هایی ناخوشایند پاسخ گوید که در آنها قدرت‌نمایی پلیس منکرات را حس می کند. به عقیده او، تنها این واقعیت که پاسپورت ایرانیش در اتریش صادر شده ‌به او کمک می کند که پلیس، استثنایی در موردش قائل شود و به او اجازه اقامت شبانه را بدهد..

نویسنده می‌گوید که یکی از آشنایانش برایش گفته بوده که در هتلهای اين شهر، از زیر در اتاق، مردانی که تنها سفر می‌کنند، برگه‌هایی را به درون اتاق می‌فرستند که در آنها پیشنهاد صیغه داده شده است. مرتضایی می‌نویسد: «اخلاق دوگانه، خود را در تفاوتی کوچک نمایان می‌سازد؛ فحشایی که مذهب آن را مجاز می‌دارد. اين شهر از این نظر مشهور است و نیز از این جهت که زنانی که در اينجا حاضر به صیغه شدن هستند، چادرهای خود را برعکس به سر می‌کنند، بطوری که خط دوخت چادر بیرون بیفتد، و این نشانه مشخص صنف آنان است.»! این به اصطلاح مستندساز درادامه اشاره می‌کند به اینکه در ایران مجازات رابطه جنسی میان دو نفری که با هم ازدواج نکرده‌اند، ۱۰۰ ضربه شلاق است و اگر ازدواج کرده باشند سنگسار. یعنی هر گونه رابطه جنسی آزاد با خطر مجازات روبروست؛ در نتیجه در ایران صیغه می‌تواند نقش پناهگاه را ایفا ‌کند.

سودابه مرتضایی در بخش دیگری از گزارش خود به چادر نیز پرداخته و با توهین به زنان چادری می‌نویسد: «چادر همه چیز را نشان می‌دهد. هرگز چنین احساس برهنگی نکرده بودم که اینک با چادر می‌کردم. این‌ درست ساز و کارهای فراوان رژیم برای کنترل هستند (لزوم روسری به سر کردن، جدایی جنسی) که فضایی به شدت جنسی به وجود می‌آورند. چادر لباسی است که به گونه‌ای زیرکانه جذاب است؛ مثل اشاره‌ای مدام است به اینکه زیر این پارچه موضوعی جنسی نهفته که چنان تحریک‌آمیز است که باید پنهانش کرد!!!.» این کارگردان جوان فیلمهای مستند درادامه اظهارات وقیحانه خود می‌نویسد که هیچگاه نتوانسته این استدلال را بپذیرد که حجاب، زنان را از دست شهوت مردان در امان می‌دارد! نظر خود او این است که حجاب در حقیقت مردان را در برابر نیروی جنسی زنان حفظ می ‌کند، نیرویی که به عنوان «تهدیدگر و مخرب» درک می‌شود. او می‌نویسد که هر چه بیشتر در خیابانهای تهران گشته و ویترین‌های مغازه‌ها را با سر و سینه بریده مانکن‌ها مشاهده کرده، بیشتر به درستی نظریه خود یقین کرده است!

حال جاي سؤال از مسؤولان امر باقي مي ماند كه در حالي كه چندي پيش از اين "كريستين امانپور" خبرنگار يك شبكه خبري آمريكايي - صهيونيستي، با حضور خود در يكي از شهرهاي مذهبي به تهيه گزارش هاي موهن و غير واقعي از مردم ايران پرداخته بود، چرا بايد با صدور مجوز براي فيلمبرداري چنين فرد هتاك و گستاخي (سودابه مرتضايي)، امكان اين همه توهين، دروغ و سياهنمايي در خصوص اسلام و مردم مذهبي اين مرز و بوم فراهم گردد؛ اگر هم بي مجوز چنين اقدام زشتي امكان پذيرفته باشد، دستگاه هاي امنيتي بايد در خصوص عدم توجهشان، تجديد نظر نمايند.