هنر نیوز - راضيه تجار: برخي براي تفريح به كلاس‌هاي داستان‌نويسي مي‌روند

راضيه تجار: برخي براي تفريح به كلاس‌هاي داستان‌نويسي مي‌روند

به گزارش پایگاه خبری هنر به نقل از فارس، راضيه تجار نويسنده درباره كلاس‌هاي داستان نويسي گفت: محاسن اين كلاس‌ها بيش از آفت‌هاي آن است؛ به اين گونه كه نويسندگان نوقلم به كسي كه جلوتر از خودشان باشد و به نوعي چراغ فرارويشان باشد، نياز دارند، به عبارت ديگر كسي كه هم جهت و هم آموزش به آن‌ها بدهد.
وي ايجاد شور جمعي را يكي از مزاياي كلاس‌هاي داستان‌نويسي برشمرد و تصريح كرد: شاگردان كلاس‌هاي داستان‌نويسي وقتي در جايي دور هم جمع مي‌شوند و كارهايشان را براي هم مي‌خوانند، يك نوع انگيزه براي آن‌ها به‌وجود مي‌آيد. اين موضوع ثابت شده است كه كساني‌كه از جمع داستان نويسي به هر دليلي دور مي‌شوند، پس از بازگشت آفتي كه به جانشان مي‌افتد اين است كه قلم‌شان خشك مي‌شود.
اين نويسنده كه 18 سال سابقه تدريس در كارگاه‌هاي داستان‌نويسي را داراست، اظهار داشت: بعضي براي تفنن و تفريح به كلاس‌هاي داستان‌نويسي مي‌روند و شناختي از استعداد‌هاي خود ندارند و سرگردانند؛ به همين دليل گاهي به كلاس داستان‌نويسي و گاهي به كلاس فيلم‌نامه‌نويسي و گاهي به كلاس كامپيوتر و آشپزي مي‌روند.
تجار اضافه كرد: استعداد مهم‌ترين شرط نوشتن است و چون كار نوشتن كار سختي است، بايد تلاش در اين زمينه استمرار داشته باشد. به طبع اين افرادي كه سرگردانند بعد از مدتي از فضاي كلاس دور مي‌شوند.
وي مقوله پشتكار را از مهم‌ترين عوامل در نوشتن توصيف و اذعان داشت: بخشي هم كساني هستند كه به كلاس‌ها مي‌آيند، ولي بعد از مدتي خيال مي‌كنند كفايت مي‌كند و مي‌روند نوشتن را به‌صورت شخصي ادامه مي‌دهند. اين‌ها هم استعداد دارند، هم پشتكار هم به اصول داستان‌نويسي واقفند و ديگر كلاس برايشان كوچك است.
تجار درباره لازمه‌هاي نوشتن كه بايد در كلاس‌هاي داستان‌نويسي روي آن كار شود، بيان داشت: استعداد، مطالعه، خوب ديدن و شنيدن، مدام شاخك‌هاي حسي را به‌كار انداختن، به خود سفارش دادن براي نوشتن، با اصول داستان‌نويسي آشنا شدن و كتاب‌هاي روز را خواندن لازم است.
وي ادامه داد: اينكه بگوييم براي خلق اثري لازم است نويسنده به همه اصول و تئوري‌هاي داستان نويسي واقف باشد، درست نيست؛ چنان‌چه بسياري از منتقدان سينما به خوبي فيلم‌ها را نقد مي‌كنند، ولي بلد نيستند فيلم بسازند. مثل شاعر شدن است كه هيچ دانشگاهي نمي‌تواند كسي را شاعر كند ولي آموزش براي پيدا كردن مسير لازم است.
تجار خاطرنشان كرد: كلاس‌هاي داستان‌نويسي مثل آموزش رانندگي است. به هر حال شاگردان يكسري مهارت در آن كسب مي‌كنند و چراغي براي نويسندگان تازه كار است؛ با اين وجود يك نويسنده كم استعداد حتي با كلاس هم نمي‌تواند به يك نويسنده عالي تبديل شود.